Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του Αρτέμης Αξαρλής -- Νοέμβριος 2015 Αρχείο (3)

Βροχή.

Ήλιε! Σαν απαξίωσες

της συννεφιάς το δάκρυ,

με την υπεροψία σου

και, το έκανες βροχή

ακόμη κι’ αν πιστώθηκε

στα πορφυρά σου λάθη

για μένα ήταν λύτρωση,

μια Θεϊκή …

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 27 Νοέμβριος 2015 στις 12:29 — 6 σχόλια

Στο ματωμένο σου μανδύα

συγκλονισμένοι προσπαθούμε

…Ειρήνη , μ’ αφορμή τη λύπη

τον παρονομαστή να βρούμε.

Είναι αποτρόπαια η πράξη

κι’ έναυσμα, απαίσιο ορίζει

καθώς το πρόσχημα απαλείφει

στρατούς, για αντίποινα ν’ οπλίζει.

Θρηνούν, μεσίστιες σημαίες,

στη παγωνιά έρημων δρόμων

όπου, των όπλων μαύρη κάννη

στέκει γεμάτη επί ώμων

σκορπώντας, ρίγη ανατριχίλας

μα και, γροθιά υπερυψωμένη

σ’ όποιον θαρρεί, θα επιβάλλει

της…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 15 Νοέμβριος 2015 στις 13:06 — 4 σχόλια

Διδαχές.

Γλυκόπικρη ανασαιμιά..

Του κόσμου η αυταπάτη

κρεμάστηκε χαμόγελο,

σε είδωλα χλωμά.

Ανέμη κλώθωγυριστή,

στο ραγισμένο αδράχτι

αφέθηκε να τριγυρνά

κοινώς, διαχρονικά.

Ελπίδων διφορούμενα..

Προκρούστιο κρεβάτι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 1 Νοέμβριος 2015 στις 12:58 — 3 σχόλια