Ο χώρος χάνει καθημερινά το πνεύμα του

και τα κενά μεγαλώνουν μέσα μας

και η φθορά αποθεώνεται 

από ασήμαντους και αδαής 

λόγια σε μοναχική αυλαία πολλές φορές

οι στίχοι μας

και η ύπουλη λήθη αρματώνεται 

και θριαμβεύει 

Χαράλαμπος ,Λεονόρα 

εξαιρετικά μέλη του χώρου

με δυσαναπλήρωτο κενό

ελπίζω να επανέλθουν

πόσο…

Ψάχνοντας  για  όνειρα

καταφυγής και  λύτρωσης 

στα  τωρινά   γραμμένα

αναρωτιέμαι

πότε η χαμένη καρδιά

γίνεται σκληρή και πότε χαίρεται

ανοίγοντας παράθυρο

σε μιαν αόρατη σκηνή

αναρωτιόμουν δηλαδή για

τον σκοπό  της ποίησης

απέναντι στις σύγχρονες

κραυγές και τους αλαλαγμούς

ίσως απλά ν αναδεικνύουμε

το  όνειρο μέχρι να συναντήσει

την…