Η κυρια με το σκυλακι

και το κοκκινο λουρι

βγαινει βολτα το βραδακι

η ψυχη μου να χαρει.

Τα πεζουλια αναστεναζουν

κανουν ακρη τα μπετα

χρωματα τα σπιτια αλλαζουν

σαν εκεινη περπατα.

Φευγω παντοτε στη πενα

καθε βραδι ανελλιπως

χαιρεται, μου λεει και μενα

με καρφωνει πυρετος.

Αγρια κοιταει ο σκυλος

διολου δε με συμπαθει

του χαμογελαω σα φιλος

μηπως και με λυπηθει.

Περιμενω στο παγκακι

καθε βραδι…

Πεθανε εψες σ' ενα παγκακι
κατακοπος, μ'αδεια κοιλια
κανεις δεν εκλαψε λιγακι
παρα τ' αδεσποτα σκυλια.

Καποιος τον βρηκε παγωμενο
και σκεπασμενο με κλαδια
με υφος ειπε πικραμενο
"δεν ειναι εικονα για παιδια."

Δαιμονας ανεμος φυσουσε
πνιχτο τον τυλιξε σκοταδι
και ο χαρος ναυλα του ζητουσε
για να τον παει κατω στον Αδη.

Αναψα κερακια στο σαλονι

και εβαλα ενα cd να παιζει

σου αφησα επανω στο τραπεζι

δωρακι, ενα στριγκακι που σκοτωνει.

Οσο αργεις τοσο το παθος μου φουντωνει

αποψε που 'ναι του Αγιου Βαλεντινου

εχω αλειμμενο με λαδακι το κορμι μου

και απο πανω ενα κατασπρο σεντονι.

Σε περιμενω να φορεσεις το στριγκακι

που οταν τ' αγοραζα μου ειπαν πως σκοτωνει

κι ολο το σπρωχνω σα φακιρης στο σεντονι

τ' ατιμο φυδι που γυρευει…

Ξερω ενα πουλι

που δεν εχει φτερα

που ομως φερνει πολυ

και μεγαλη χαρα.

Δε φωλιαζει σ' αγρους

δεν μαζευει κλαδια

(οπως τους πελαργους.)

φερνει ομως παιδια!

Ξερω ενα πουλι

π' ομως δε κελαϊδαει

μα σα παρει φιλι...

να το δεις πως πεταει!

Ποιο πουλι ειναι αυτο,

το ποταμι ας το παρει?

οχι, δε θα στο πω

δε σου κανω τη χαρη!

Ειναι σπαζοκεφαλια

και γι αυτο δε στο λεω

ρωτησε τα…

Απεναντι μου ενα κοριτσι

καθεται μονη, πινει καφε

και τη κοιταζω που 'χει ανοιξει

καπως τυχαια το ντεκολτε.

Δυο βουναλακια μ'εχουνε στειλει

τουτο το δειλι στον ουρανο

δύο ματακια και δύο χειλη

και να κορμακι...αρειανο!

Να το δαγκωσω να το τσιμπησω

τουτο το στηθος τ' ονειρικο

να το χαϊδεψω να το φιλησω

να δω αν ειναι... πραγματικο!

Σαν τη κοιταζω... μ' απογειωνει

στα βουναλακια ψαχνω κορφες

μα το γκαρσονι... πως…