Όνειρο του μεσημεριού, ποτέ σου μην πιστέψεις,

ψεύτικο βγαίνει εφτά φορές και μια αληθινό,

κι αν δεις πουλί βασιλικό, μην πας να το γυρέψεις,

πετάει σε μαύρη ξόβεργα, τραβάει σε κυνηγό.

Μα τη στιγμή που σαν σκιά περνάει στα βλέφαρά σου,

δώσ' του τον πόνο σου ψωμί, το δάκρυ…

Φουρτουνιασμένη θάλασσα, τρέχεις και μ' αγκαλιάζεις,

δε φταις εσύ, σε γέννησαν οι μπόρες κι οι καημοί,

με παίρνεις βράχο μέσα σου, κομμάτια εφτά με βγάζεις,

άγγελος είσαι κι άβυσσος, κι εγώ μισό κορμί.

Λιβάνι καίω στην Παναγιά, κερί στον Αη-Νικόλα,

θάμα να γίνει,…

Ο ακροβάτης σαν πατάει στο σχοινί,

παραπατάει και πέφτει μέσα στο μυαλό του,

στην ουτοπία, στο απόκρυφο όνειρό του ,

στον πιο βαθύ γκρεμό που κρύβει ετούτη η Γη.

Σ' αυτή την πτώση την ωραία, ασφαλώς,

κοινό δεν έχει μήτε δίχτυ ασφαλείας,…

Μάνα, μανούλα, μάνα μου, οι λέξεις δεν μου βγαίνουν,

ρολόι που το 'φαγε η σκουριά σίγησε το μυαλό,

μάνα, μανούλα, μάνα μου, με λύνουν και με δένουν

στον ύπνο και στον ξύπνο μου, δαιμόνοι στο σταυρό.

Στα μάτια ο φόβος στοίχειωσε, μάνα, μανούλα, μάνα,

τάφος μού εγίνη το κορμί…

Αν δεις, καπλάνι ανίκητο να το ρημάζει ο χρόνος ,

κι αν δεις το δάκρυ αδιάβατο, μεγάλο ποταμό,

να μη σκιαχτείς !Αρχάγγελος κι αγίασμα είναι ο πόνος,

του Ναζωραίου ευλόγησε τον ξύλινο σταυρό...

Αν δεις , μια αυγή κι απ' τα πουλιά να τριγυρνάς πιο μόνος,

κι αίμα να στάζουνε…

Τα πιο μεγάλα ψέματα για μένα τα φυλάω,

για τη βαριά, αμετάκλητη και δύσκολη στιγμή,

για τη στιγμή που σαν καπνός στο Σύμπαν θα σκορπάω,

στου πουθενά στου τίποτε την άραχλη ρωγμή.

Θα πω στο αίμα "-Υπομονή!Μπόρα είναι θα περάσει...".

Θα πω στ' ωχρό κι αδύναμο γερμένο μου…

Ω της νυχτιάς Πελαγινή παραίσθηση γλυκιά μου

ανάμεσα Μονεμβασιάς και πέλαου κι ουρανού,

ζωή μου πρότερη, αστραψιά, νιότη μου και χαρά μου,

παιχνίδισμα του Ζέφυρου στη φλέβα και στον νου...

Σαράντα χρόνους δίσεχτους στην ξενιτιά τη μαύρη,

Σπάρτη λέω την Αστόρια και κάστρο…

Koίτα τον ήλιο στα βουνά την ώρα που ανατέλει

Άκου τον κρύο άνεμο τις νύχτες που φυσά

Να κρυσταλώσει το φιλί γλυκό να στάξει μέλι

Μέλι-ποτάμι αγύριστο στη φλέβα μου βαθιά.

Κοίτα στο σκότος τ' άφεγγο τη μάνα τη σελήνη

Άκου το κλάμα των πουλιών στη μαύρη συννεφιά…

Ο έρωτας είναι παιχνίδι

καυτό καμίνι να καείς

είναι θεότρελο ταξίδι

και ρόδο της υπομονής

Αν άξιζε να δοκιμάσεις

αν άξιζε να ερωτευθείς

μην περιμένεις να το μάθεις

άμα δεν πέσεις να…

Απρόσκλητη στα ονειρά μου

απ' άλλον τόπο κι ουρανό

ήρθες να κόψεις τα φτερά μου

και να με ρίξεις στο γκρεμό.

R

Δεν είμαι ο αλήτης

που έψαχνες να βρείς

μα ένας φτωχός ξενύχτης…

 Άνοιξα το παράθυρο

Να μπουν οι αναμνήσεις

  Να στρώσουν ροδοπέταλα

Μπας και ξαναγυρίσεις

 Μπας και στηθεί απτάλικος

Χορός μες την καρδιά μου

  Και γίνεις ήλιος φωτεινός

Στη μαύρη καταχνιά…

https://youtu.be/ElO9-DKqHZo

Published on Aug 6, 2015

Τραγούδι: Τάκης Λιβανός

Μουσική: Χρήστος…

Να 'μουνα στον Ταϋγετο

γοργόφτερο κιρκίνι,

να πά' να βρω κρυσφήγετο

στον τάφο του Λιαντίνη,

λόγια να βρω μαλάματα

κι αλήθειες ν' ανασάνω

να υψωθώ χαράματα

στου Δία το θρόνο…

Ο Γιώργος είναι μερακλής

κι ασίκης ως τα μπούνια,

είν' από γέννα μπεσαλής

και μάγκας από κούνια !

.

Γελά και λάμπει η κάμαρη

και πλημμυρίζει η Πλάση

ανθόμελο και ζάχαρη…

Τα μάτια σου να μη γελάνε

γιατί μαθαίνω στη χαρά.

Ξέρω μια μέρα θα κοιτάνε

άλλο κορμί κι άλλη καρδιά.

...............................................

Λένε πως τα γλυκά τα μάτια

κρύβουν αγκάθια και γκρεμό,…

Βλέπω τις ώρες να περνούν

βροχή απο μπροστά μου.

Οι αναμνήσεις με γυρνούν

στα τρύπια όνειρά μου.

R : Για λίγο, να ερχόσουνα

στην άδεια άγκαλιά μου.

Ρίχνει , μωρό μου, στο ψαχνό

απόψε η μοναξιά…

Απόψε με ρημάξανε ξανά

τα μάτια σου, ματάκια των ματιών μου,

τα μάτια σου του κόσμου η ξαστεριά

η αρχή το παρελθόν και το παρόν μου.

Αχ μην τις κλείνεις, να χαρείς,

φως μου τις βλεφαρίδες ,

σαν το λαφάκι πιάνομαι…

Θά 'ρθω απόψε με φεγγάρι

με κουρσάρους με καράβι

να τρυπήσω στην καρδιά σου

τον ιστό της μοναξιάς σου.

Βίρα, παιδιά, τις άγκυρες

βίρα και ξαναβίρα,

η αγάπη θέλει αυγάτεμα

και το μαράζι…

Βρήκα τέμπο και ρυθμό

και φωνή να τραγουδώ

τον καημό μου για να λέω

κι άμα δω και ζοριστώ

μοιρολόι κανονικό

κάνω τη φωνή να κλαίω.

Μοιρολόι κανονικό

σαν κι αυτά τα Πωγωνίσια,…

Μαύρο μου φύλλο λεμονιάς

Πικρό φιλί στο στόμα

Ο έρωτας που μου χρωστάς

Με κυνηγά ακόμα.

.....................................

Μαύρο μου πικρό λεμόνι

Και κορμί μου μαραμένο

Σουρουπώνει,,…