Χρόνια που Πεθύμησαν

Νέκταρ να πιουν

στ’ Αλαβάστρινα χείλη

ενός…

Σαν θάλασσα μου χόρεψες

απόψε στ’ όνειρό μου

και ήρθες και μ’ αντάμωσες

σαν σκέψη στο πηγεμό μου.

Σαν θάλασσα μου μίλησες

και πήρες τη καρδιά μου

τη χάρισες στα κύματα

που σ’ έφεραν κοντά μου.…

Τα Δάκρυά σου Άρωμα

και η Σκέψη σου Βοτάνι,

σ’ ένα Χορό που η Αρετή

απλώνεται να προκάμει,

του Μισεμού το Πρόσταγμα…

Άσε με λίγο να σε δω

βάλε με στο όνειρό σου,

ταξίδεψέ με ξαφνικά

στο μαγικό σκοπό σου.

 …

Λάμπουνε τα μάτια σου

στου ονείρου το καθρέφτη

λάμπει και το είναι σου

στο χρόνο μας το κλέφτη.

Μισή ζωή προσάναμμα

στου δρόμου το ρυάκι

μισή πνοή παράδομα

στου πόνου το σοκάκι.

Νότες που…

Κι όταν Λουλούδια Όμορφα

της Γης θα σου Χαρίσω,

τότε κι οι Ουρανοί θα Τραγουδούν

το πώς θα σε Αποκτήσω.

 …

Με έψαξες στ' Αέτωμα

του Σύμπαντος που υπάρχει,

σε γνώρισα στο δίλημμα

που χώρισε το στάχυ.



Μες τη Διπλωματία σου

κατάλαβα την θέση,

αυτή που σε καθόριζε

χωρίς να έχεις διαλέξει.



Ήταν τ' Αέναο

που μέσα σου ορίζει,

Αχτίδες - Συναισθήματα

και Ήλιους να γνωρίζει.



Και όταν στο Λαμπάδιασμα

της Λάβας που κυλάει,

αντίσταση προέβαλες

ο Αγέρας σ' οδηγάει.



Μετέωρο το…

Η Θάλασσα από Λιόδενδρα

κι όλοι της Γης οι Κάμποι,

‘δώσαν  Σοδιά στον  άνθρωπο…

Μέσα από το Νεφέλωμα

ξεχώρισε η αλήθεια,

και το σωστό συνάντησε

πέρα από την συνήθεια

 …

Καράβι μες το πέλαγος

ταξίδι του ονείρου,

μια λέξη μόνο σ’ Αγαπώ

σε θέα του Απείρου.

Καράβι μες το…

Τ’ Αγιάζι Μεσουράνησε

και το Λιοπύρι Κλαίει,

(είναι) τα’ Απόβροχο που Γέλασε

και μια Δροσιά που καίει.

 …

                        -Φ-

Μέσα απ’ το φως ξεπρόβαλαν

της Ίριδας οι χάρες,

παίζοντας με τα…

Μια αλήθεια

και ένα ψέμα

και τα δυό

συνθέτουν έρμα,…

Για μια στιγμή ξεχάστηκα

στη Σκέψη σου που Είχες,

και με Παρέσυρε Γοργά

στού Νου σου τις Αχτίδες.

Μια…

επάνω στο Κορμί σου,

το Χάϊδεψε το Δρόσισε

μαζί με την Ευχή σου.

Και όταν το όμορφο Σώμα σου τύλιξες

σαν βγήκες απ' την Πισίνα,

Λεβάντα Άνοιξης…

Αμέτρητες οι ώρες

σ’ ένα γλυκοφίλημα

τ’ ανέμου ανεμελιά,

τ’ αδιάφορο σαν σμίγει

βλέμμα σου μ’ αγγίζει…

Ανάλαφρο περπάτημα

σε πείσμα των καιρών,

της λεύκας κατευόδιο

σε πτώση των βροχών.

 …

Πάνω στο Πιάνο (σου) χάιδεψες

το σώμα μίας Νότας,

και απ’ την Καρδιά σου πέρασες

το Άγγιγμα μιας Πόρτας.

Ήχοι που ψιθύρισαν…

Μέσα στο Χρυσαφένιο της Πηγής

και στο Δαφνόχωρο της Δόξας,

η Αρετή Σεβάστηκε

την Ομορφιά της Χώρας .

 …

Το Σύννεφο Γέλασε ..

Ο Ουρανός δεν θα προδοθεί …

Το Παρήγορο ξαναβρήκε  τη Θέση του

Μια Κρυστάλλινη Σιωπή Δάκρυσε……