Στο συρτάρι τα μάτια μου χαιδεύουν

κιτρινισμένο κι άγραφο χαρτί

του μυαλού μονοπάτια ζωντανεύουν

να δώσουν θέλουν χρώμα και ζωή



πιάνω μια λέξη στον αέρα, μου ξεφεύγει

την κυνηγάω στο δρομάκι το στενό

βρίσκει τις φίλες της κρυμμένες και θαρρεύει

αρχίζουν μπρός μου παράξενο χορό



Ερχετε μία με χαιδεύει, με φιλάει

άλλη μου κλείνει το μάτι πονηρά

με χίλιες σκέψεις το νού μου έχουν πάρει

μα το χαρτί στη σιωπή του με… Συνέχεια