Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του Κατερίνα -- Οκτώβριος 2008 Αρχείο (6)

Στην απλωσιά του Αιγαίου

Τη θάλασσα , τα σύννεφα

τον ήλιο και τ' αγέρι

ρώτησα μήπως ξέρουνε

σε ποιας πατρίδας μέρη,

βρίσκεται η αγάπη μου

πού πρέπει να την ψάξω

και μού 'πανε στην απλωσιά

του Αιγαίου να κοιτάξω.

Στην Τήνο μού 'παν προσκυνά

στην Πάρο τραγουδάει

στη Σύρο ονειρεύεται

στη Μύκονο γλεντάει.

Στη Σαντορίνη λιάζεται

στην Αμοργό ξεχνιέται

στη Νάξο πιάνει το χορό

κι εκεί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 22 Οκτώβριος 2008 στις 0:00 — 3 σχόλια

Λόγια ανείπωτα

Έχω θαμένα σε κιτάπια και κατάστιχα

τα όνειρα που κάναμε οι δυο μας , τ’ άτυχα

μα η καρδιά μου συνεχίζει με αναίδεια

για την αγάπη μας να κάνει ακόμα σχέδια.

Παράθυρα ’χω ανοιχτά , μάτια ξεκλείδωτα

και περιμένω να γυρίσεις αλλά τίποτα.

Τα λόγια μου , τα λόγια σου καράβια χάρτινα

όλα τα ζήταγες , κι όλα εγώ σου τά ’δινα

και τώρα μέσα στου μυαλού μου το τρελάδικο

τρέχει ένα όραμα χαμένο και κατάδικο.

Παράθυρα ’χω ανοιχτά , μάτια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 17 Οκτώβριος 2008 στις 23:00 — 6 σχόλια

Σωστά τα λάθη

Τεντώνεις πάλι το σκοινί
μ' αισθήματα ειλικρινή
καλές προθέσεις
οι απαιτήσεις σου γνωστές
κι εγώ δεν είχα τις σωστές
προυποθέσεις.

Το αύριο μας ασορτί
άδοξα τέλειωσε η γιορτή
παρά την πάλη
το όνειρο ανέξοδο
μα νάτο τ' αδιέξοδο
μπροστά μας πάλι.

Πότε μου δεν κατάλαβα
πως βλέπεις ίσια τα στραβά
σωστά τα λάθη
δεν ξέρεις να διεκδικείς
κι ακόμα να μη μ' αδικείς
δεν έχεις μάθει.
Κοινή χρήση

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 15 Οκτώβριος 2008 στις 14:00 — 3 σχόλια

Δύσκολο μονοπάτι

Αγάπη μου αρχαγγελική

ήλιε μου στο σκοτάδι

μικρό ξωκλήσι στην κορφή

χωρίς κερί και λάδι.

Τις μέρες με κερνάς χαρά

τις νύχτες δάκρυ μόνο

κι έχω λιμάνι τη φωτιά

και βάρκα μου τον πόνο.

Αγάπη - αδιάβατο βουνό

δύσκολο μονοπάτι

δικό μου το παράπονο

δικό σου το γινάτι.

Τις νύχτες μπαίνω σα δροσιά

στου νου σου το χειμώνα

σαν καντηλάκι σ' εκκλησιά

σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 11 Οκτώβριος 2008 στις 23:00 — 4 σχόλια

Κοράλλι και κοχύλι

Χάνομαι πάλι σε αισθήματα σαφή

που αδιάκοπα μου στέλνουνε σινιάλα

σφραγίδα έχουνε παντού κι υπογραφή

από τα λάθη που αρνούμαι τα μεγάλα.

Μέσα στ’ αυτί μου ψιθυρίζει μια φωνή

πως πουθενά το μονοπάτι δε θα βγάλει

και άλλη μια μου συνιστά υπομονή

σε διαρκείας βρίσκομαι μαζί τους πάλη.

Κοράλλι και κοχύλι

τ’ αγέλαστο σου χείλι

τα λόγια σου λιμάνι

σμύρνα , χρυσός , λιβάνι

Χρυσός ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 21:00 — 6 σχόλια

Ποιανού Θεού μας άγγιξε το χέρι .

Σου τό πα με τα μάτια δακρυσμένα

μου τό πες με δυο λόγια δροσερά

για μένα πως θα ζεις κι εγώ για σένα

στου Πάθους τ' απλωμένα τα φτερά.

Ποιανού Θεού να σ' άγγιξε το χέρι

και σ’ έφερε ο δρόμος σου εδώ

ποιο τάχα λαμπερό να 'πεφτε αστέρι,

όταν ευχόμουν νά 'ρθεις να σε δω.

Για μένα λες πως ξαγρυπνάς τα βράδια

για σένα δεν μπορώ να κοιμηθώ

μην περιμένεις να σου δώσω άδεια

μην περιμένεις κάτι ν΄αρνηθώ.

Ποιανού Θεού μας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 1 Οκτώβριος 2008 στις 23:30 — 5 σχόλια