Πάνω σε μαύρο άλογο καλπάζω μοναχός

με χέρια ανοιχτά σαν να μουν αϊτός

φεύγω σε άγνωστο ταξίδι της ψυχής

αφήνοντας πίσω μου Ινδιάνους της Φυλής





η μνήμη μου κρατά ιστορίες τις φωτιάς

όταν ο άνεμος φυσούσε να μας κάνει συντροφιά

στην απέραντη πεδιάδα στα ανατολικά βουνά

έχω ένα αστέρι που με κυβερνά





τώρα ψάχνω για να βρω τον άνθρωπο τον αστεριών

έχει το όνομα Αλγκον [λευκό γεράκι τον καλών]

ο ουρανός είναι ψηλός και δεν μπορώ να τον… Συνέχεια

Κοιτάω τώρα στο σκοτάδι

η πληγή μου αιμορραγεί

κριμένος μέσα σε  ένα χάδι

χαμένος τώρα σε άλλη γη

 

Είναι θλιμμένες θεωρίες

στην αλαζονεία των καιρών

γεννιούνται όμως ευκαιρίες

μέσα στις στάχτες ξανά ζω.

 

Σηκώνω χέρια στον αέρα

ακούω λέξεις του χαμού

νιώθω να έρχεται η ήμερα

του αιώνιου στοχασμού.

 

Να λυτρώσει από μιζέρια

αδικημένους και φτωχούς

και να κόψουμε τα…

Συνέχεια

Κρατάς κρυμμένες τις ιστορίες

τραβάς τον άσσο απ` το μανίκι,

κοιτάς μπροστά σου τις θεωρίες 

κανένας όμως δεν σου ανήκει.

Μεθάς με πόνο κι αυτήν την νύχτα   

περνάς μονάχος σε άλλο κενό,

γυρνάς την πλάτη και λες καληνύχτα

τώρα πεθαίνεις  σε κάποιο στενό.

Νοιώθεις το σώμα να αλαφρώνει

έχεις στα μάτια εικόνες παλιές,

βλέπεις τον χάρο να σε ζυγώνει

υπάρχουν αιτίες σου λέει πολλές.

Φύγε του λες…

Συνέχεια