Όταν σε πρωτοσυνάντησα γεννήθηκε,

μέσα μου μετά από καιρό η ελπίδα,

γεμάτη με χρώματα η ζωή μου αναστήθηκε,

στέγνωσε με φιλιά την δυνατή καταιγίδα.



Τα πράγματα δυστυχώς δεν εξελίχθηκαν,

όπως σαν ονειροπόλος σε πλάνη ποθούσα,

η αισιοδοξία και το κουράγιο διαλύθηκαν,

μόνο θλίψη κι απόγνωση πλέον μετρούσα.



Τι κρίμα τόσα σχέδια που κάναμε πήγανε χαμένα,

πετάχτηκαν σαν βότσαλα στο γιαλό…

Τα φύλλα των δέντρων πέφτανε,

Το φθινόπωρο κι αν έφτασε,

Ακόμα η καρδιά στη θλίψη μαράζωνε,

Με το πόνο που στο πέρας τα πάντα νέκρωσε.



Στα πεσμένα φύλλα μετρούσα,

Τις απογοητεύσεις της ζωής,

Όσο κι αν κοντά σου περνούσα,

Δε με ‘ριχνες ούτ’ ένα βλέμμα στοργής.



Εσύ που ήσουν η πιο γοητευτική,

Απ’ όλα τα άνθη του παραδείσου,

Στα μάτια σου αντίκριζα την αρετή,

Όσο θλιμμένη…

Σούρουπο στα μέσα του Σεπτέμβρη,

Πεφταστέρια στον ουρανό,

Τα σύννεφα σχημάτιζαν,

Εικόνες μοναδικές.

Τα φώτα της πόλης,

Μιλιούνια παντού,

Έδιναν το δικό τους χορό,

Με φωταψία χρωμάτων.

Ήταν όλα τόσο όμορφα,

Καθώς σκοτείνιαζε ,

Παρότι η καρδιά,

Ριγμένη στη μοναξιά.

Τα μάτια μου δεν ήθελα,

Να κλείσω ούτε στιγμή,

Παρά μόνο να θαυμάζω,

Την…

Κορίτσι στ’ ακρογιάλι,

Με κεχριμπαρένιο κορμί,

Σε φύσαγε τ’ αγιάζι.

Γοητευτικό πλάσμα,

Με μάτια καστανά,

Μαγεία και χάρμα.

Η φωνή σου μαγγανεία,

Μελωδική και χαρωπή,

Των νησιών σειρήνα.

Καλλονή στην ακρογιαλιά,

Κολυμπούσες στο νερό,

Φορώντας μαύρα γυαλιά.

Τα ξανθά σου μαλλιά,

Ριγμένα στους ώμους,

Τόσ’ όμορφα γυαλιστερά.

Τα υπέροχα…

Κρατάς στα χέρια σου μια καρδιά,

Αυτή η καρδιά είναι δική μου,…