Μια ηρεμία φοβερή

που ξεκινάει την Αυγή,

σ’ αγγίζει μέσα στην ψυχή

στο κατευόδιο της μέρας που θα ‘ρθει.



Ανέτειλε ο ήλιος το Πρωί

σ’ ένα παράθυρο που ανοίγει στη ζωή,

με ένα κτύπο της Καρδιάς που προσπαθεί

να δώσει κίνηση στο σώμα που θωρεί.



Χαρούμενη η σκέψη που μπορεί

και γαληνεύει σ’ ένα φύσημα τ’ Ανέμου ως ευχή,

μπροστά στο χρόνο που προσμένει – καρτερεί

το προσδοκώμενο της τύχης που θα…

Ήλιος και Θάλασσα μαζί

μια μαγεμένη Κυριακή,

σ' ένα ξέφωτο Σεπτέμβρη που μπορεί

και γαληνεύει την ψυχή.



Μια ηρεμία νοητή

σ' ένα απάγκιο του ορίζοντα που ζει,

μέσα απ' της Θάλασσας και τ' Ουρανού μορφή

της όρασης θεσπέσια Ανατολή.



Ανέκφραστη η σκέψη που θωρεί

το κατευόδιο των φύλλων την αυγή,

σ' ένα τέλος που η φύση συμφωνεί

σ' ένα άγγιγμα της γης που καρτερεί.



Ήλιος και Θάλασσα μαζί…