Σε ποιόν μιλά άραγε η ψυχή μου  τέτοιες ώρες;

Μοιάζει περίεργο σε ΄σένα Ξένε , μα οι λέξεις μου

είναι χάδια σε έναν άλλο μου εαυτό.

Το μυστήριο και η ανάσα της δικής  μου ζωής συναντήθηκαν

μια ήρεμη νύχτα, πριν χρόνια.

Ένα λευκό χαρτί, που επάνω του χαραζόταν  το άπειρο

της ψυχής μου.

Αποτυπώματα  χάους πλημμύριζαν για πρώτη φορά

τα μάτια μου .. κι ύστερα ο διακόπτης χάθηκε.

Λέξεις ολόγιομες κι όνειρα ατέρμονα , 

με μάγεψαν οι…