Ήσουν τόσο δροσερή,

σαν απριλιάτικη βροχούλα,

έβγαινες σαν την αυγή,

πίσω απ’ τη ραχούλα.



Στα μάτια σου τα φεγγοβόλα,

έβρισκα…

Σε κήπο παραδείσου,

νοιώθω ότι πλανιέμαι,

όταν βρίσκομαι μαζί σου,

οι φλόγες μου με καίνε.



Είσ’ εν’ ατέλειωτο όνειρο,

που δε μπορώ να σβήσω,…

Τα μάτια σου στο χρώμα,

το βιολετί ανοιχτό,

σ’ αγαπώ με πάθος ακόμα,

είσαι της ζωής μου φυλαχτό.

Τα λιβάδια της ψυχής…

Ήταν μια εκδρομή μες στην καρδιά του χειμώνα και για την ακρίβεια στα μέσα του Ιανουαρίου.   Ένα σαββατοκύριακο στο εξοχικό σπίτι των γονέων μου, όχι πολύ μακριά από την Θεσσαλονίκη.  Από μικρό παιδί έχω κάνει δεκάδες φορές αυτή την διαδρομή όμως αυτή τη φορά είχα μια αίσθηση πως όλα ήταν τόσο μα τόσο διαφορετικά.  Η πλάση γύρω μου χαμογελούσε και εγώ της το ανταπέδιδα με τον δικό μου τρόπο.  Θα βοήθησε και η ηρεμία της…

Γαλάζιο πάθος,

μέσα στη καρδιά,

λουλουδάτο άνθος,

με υπέροχη ομορφιά.



Ένα ήρεμο κύμα,

γαληνεύει τη ψυχή,

γλυκό σαν ποίημα

κ’ ιερό σαν προσευχή.



Σκουρόχρωμα μαλλιά,

ανεμίζουνε στη φύση,

η ολόθερμη αντήλια,

ποτέ μου δε θα σβήσει.



Ένα χάδι στοργικό,

τις σκέψεις απαλαίνει

και φιλί ρομαντικό,

την καρδούλα πως…

Τον έρωτα υποδέχτηκα,

που ήρθε στη καρδιά,

το κορμί σου ονειρεύτηκα,

μιας νύχτας ξαστεριά.



Τα σαγηνευτικά σου μάτια,

βάλσαμο γαλάζιο του ουρανού,

των σκέψεων μου μονοπάτια,

σε κόσμο ρομαντικό του νου.



Τα τρυφερά σου χάδια,

απαλαίνουν με αγάπη την ψυχή,

σαν ήρθαν τα μεταξένια βράδια

και έφεραν το πάθος στην ζωή.



Είσαι η γλυκιά…

Τα ματάκια σου μελιά,

φωτίζουν την καρδιά μου,

είναι η αισιοδοξία στα όνειρα

κ’ η μαγευτική αντηλιά μου.



Σ’ αγαπώ σαν το χάραμα,

σαν το γαλήνιο ποταμάκι,

είσαι των ματιών μου τ’ όραμα

και της ελπίδας το ρυάκι.



Οι άγγελοι του ουρανού,

περνούν μπροστά σου με καμάρι,

στο παράδεισο γύρω…

Το φως της αγάπης ατενίζω με χαρά,

έσβησαν τα αχανή σκοτάδια,

της ευτυχίας είναι γλυκά τα χάδια,

την ψυχή μου απαλαίνουν στοργικά.

Το κορμί σου Μελίνα,

λουσμένο απ’ του ήλιου την ακτίνα,



Στα ματάκια σου τα καστανά,

βλέπω γιοφύρια φωτεινά.



Τι όμορφη που ‘σαι Μελίνα,

της καρδιάς μου γιομάτη φίνα,



Σε κοιτάζω μια νύχτα με καμάρι,

κάτω από το στοργικό φεγγάρι.



Αφού με έχεις κατακτήσει,

ο έρωτας σαν λουλούδι έχει ανθίσει,



Το πάθος έχει την μορφή σου,

μες σε κήπο του…