Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του Κατερίνα -- Φεβρουάριος 2009 Αρχείο (5)

Σε λάθος σταυροδρόμι

Στου δρόμου τα θολά νερά

συλλαβιστά βαδίζω

βήμα μπροστά δεν προχωρώ

και πίσω δε γυρίζω.

Βρέθηκα δίχως κιβωτό

σε λάθος σταυροδρόμι

τα λάθη να ξαναρωτώ

αν ξέρουν τη συγνώμη.

Κι αυτά κοιτάξανε αλλού

δεν είπανε κουβέντα

πόνταρα στην αλήθεια τους

αλλά δεν είχα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 0:38 — 10 σχόλια

Το παράθυρο του δρόμου

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Το παράθυρο του δρόμου

έχω ανοιχτό

μ' ένα κόμπο στο λαιμό μου

πάλι ξενυχτώ

πως θ' αλλάζανε οι όροι

δεν το πίστεψα

την αγάπη με το ζόρι

δεν στη γύρεψα.

Ήρθες όμως στο σκοτάδι

και με φώναξες

κι έγινες στο κρύο βράδυ

δροσερός μπαξές

το φιλί σου σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 21 Φεβρουάριος 2009 στις 12:57 — 13 σχόλια

Τα νερομήνια

Την πρώτη και τη δεύτερη τ’ Αυγούστου εβδομάδα

φαίνονται στου ορίζοντα τη θαλασσί αγκαλιά

τα νερομήνια , που μ’ αυτά το κρύο , τη λιακάδα ,

αέρηδες , χιόνια , βροχές μαντεύανε παλιά.

Μα εγώ όταν τ’ αγνάντεψα για τον καιρό δεν είδα

αλλά τα άγρια κύματα που πλησιάζουνε

τα συννέφακια δείξανε πως θά ’ρθει καταιγίδα

με λάθη και με ψέματα που αγάπη τάζουνε.

Τ’ Απρίλη μου μαρτύρησε θύελλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 18 Φεβρουάριος 2009 στις 0:30 — 12 σχόλια

Αναρχικό μου μυστικό

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Όσα μου είπες τα κρυψα , σαν άσσο στο μανίκι

αβάντα νά ,χω κι όπλο μου στη δύσκολη στιγμή

κι όσα ακόμα να μου πεις τα βαλα σκουλαρίκι

για να φοβούνται δάκρυα ,γινάτια και λυγμοί.

Αναρχικό μου μυστικό ,

βότσαλο απ’ το Αιγαίο

μες στης ψυχής το υπόγειο

τραγούδια έβαλες

γεννήθηκες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 14:30 — 14 σχόλια

O τόπος μου

Καράβι μην καθυστερείς

πρίμα ο βοριάς φυσάει

βιάζεται όπως κι εγώ

γρήγορα να με πάει,

στον τόπο που γεννήθηκα

στον τόπο που με ξέρει

που ΄χει κατοίκους μόνιμους

τον ήλιο και τ’αγέρι.

Γι’αυτό τον τόπο οι θεοί

κι οι άνθρωποι μαλώνουν

« και τους κοιτάνε τ’ αψηλά

βουνά και καμαρώνουν.»

Στ' άγια τα καλντερίμια του

νεράιδες σεργιανίζουν

και τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 10 Φεβρουάριος 2009 στις 0:38 — 13 σχόλια