Κρύο αέρα αισθάνομαι

μέσα μου περονιάζει

την άνοιξή σου αναζητώ

αχ ομορφιά μου να σε δω

και πάλι στο ορκίζομαι

μου λείπεις σε αγαπώ

θέλω την δύναμη να βρώ

συγνώμη σε σένα να σου πω

μια  ζωή  θα σε αγαπώ

ξέχνα ότι σε πόνεσα

συγνώμη σου ζητώ

Ένα ποτήρι  με κρασί

ένα ποτήρι με φαρμάκι

πίνω για ότι μου έκανες

πίνω δεν βρίσκω άκρη

είναι μια αγάπη ψεύτικη

μια  αγάπη μόνο της νύχτας

έγινε η αγάπη μας μαρτύριο

και το όνειρο της πίκρας

δεν το μπορώ άλλο πια

άλλο πια δεν πάει

κλείσανε τα διόδια

ο δρόμος δεν προχωράει

ένα ποτήρι με κρασί

επάνω στο τραπέζι

είναι της νύχτας μου συντροφιά

δεν ξέρω μέσα μου η καρδιά

πόσο θα αντέξει…

Τρέμω λιώνω έχω σβήσει

και το πάθος μου για σένα

δεν το ξέρω που θα φτάσει

και που θα με οδηγήσει

ρίξε λίγο τη ματίά σου

η φωτιά σου να με αγγίξει

πυροτέχνημα να γίνω

και όπου να με οδηγήσει

άσε δίπλα σου να είμαι

και ο χάρτης ας με σβήσει

πυροτέχνημα να γίνω

και όπου να με οδηγήσει

τώρα τρέμω τώρα λιώνω

το κορμί σου έχει σβήσει

δίπλα σου θέλω να μείνω

η φωτιά σου να με αγγίξει

όσο…

Σήκω από την καρέκλα σου

και έλα εδώ να δεις

άλλαξε η Ελλάδα μας

και τώρα πιά δεν ζεις

για κοίτα φίλε κοίταξε

έλα εδώ να δεις

άλλαξαν τα πράγματα

κα ο ρυθμός ζωής

έφυγε το χαμόγελο

σταμάτησε το μυαλό μας

χορεύουμε μονάχοι μας

επάνω στο κενό μας

δεν έχει τώρα νόημα

δεν έχει ενδιαφέρον

κανένας πια δεν νοιάζεται

για αύριο για μέλλον

όλοι παραδοθήκαμε

σηκώσαμε τα…

Νοιώθω να είμαι φυλακή

να με έχεις εσύ  δικάσει

πόνος μαζί και δάκρυα

να με έχουν αγκαλιάσει

για όλα φταις μόνο εσύ

και η σκληρή καρδιά σου

είμαι σαν το κατάδικο

στα δίχτυα τα δικά σου

θα κάνω κι άλλο υπομονή

γιατί σε αγαπάω

και στο υγρό σου το κελί

καθόλου δεν πονάω

δεν ξέρω αλήθεια να σου πω

δεν ξέρω πόσο θα αντέξω

εγώ εσένα αγαπώ

και εσύ να είσαι απέξω

μες στο υγρό σου το…