Σώμα ξαναγεννημένο

μέσα σε σκοτάδια,

καθαρό –  ανέμελο – στεγνό

μέσα σε κρύα βράδια.

 …

Είναι ο Χρόνος Σκοτεινός

κι ο Δρόμος του κομμένος,

μια Πέτρα που το Λάβωσε

κι ο…

Τα βράχια είναι που Πλάγιασαν

στης Θάλασσας τον Ίσκιο,

κι ένας ανθός που ψήλωσε

κάτω απ’ του Φεγγαριού το δίσκο.

Πιρόγες που προχώρησαν…

Διώξε το κόκκινο που ζει

Λυκόφως που ανασαίνει,

πάρε το άσπρο που φορεί

η αυγή όταν προβαίνει.

Κρύψε το…

Μιας Δημογεροντίας απόφαση

σε ρόλους Διακριτούς

σε μια Πάθο-Ανάσταση

χωρίς τους εαυτούς..

Μια…

Πάνω στο Πιάνο (σου) χάιδεψες

το σώμα μίας Νότας,

και απ’ την Καρδιά σου πέρασες

το Άγγιγμα μιας Πόρτας.

 …

Με το ξύπνημα της Άνοιξης

Άνθισε και η πρώτη σταγόνα..

Η Μέρα έντυσε τη Σκέψη της

αφήνοντας στην επόμενη την ενατένιση ……

Πύρινοι λόγοι
αέναοι εκεί,
στο κάθε σου είναι
και ένα γιατί,
Εφάμιλλο κάλεσμα
που αδημονεί.

Πύρινοι λόγοι
αφήνουν σημάδια,
τις νύχτες μαζεύοντας
τυλίγουν σε βράδια,
μέσα από το χθες
που δίνει την άδεια.

Πύρινοι λόγοι
για μια νέα αυγή,
ξεκίνημα δόξας
σε μια νέα ζωή,
αφύπνισμα σκέψης
σε Ήλιου Ανατολή.

Κάπου σ’ αντάμωσα κρυφά

στο όνειρο ένα βράδυ

και είδα τον Ήλιο σε φωτιά

που καίει μες το σκοτάδι…

Πάρε τα Χρυσαφένια Μάτια σου

Ηλιοστόλιστη  Κυρά,

και τα Ολόδροσα τα χέρια σου

απ’ του Αγέρα τη ‘μιλιά.

 …