δεν ξερω  πια τι να σκεφτώ

ολα γυρω μου γρηγορα αλλαζουν

τα παλια μου φενοντε τοσο μακρυνα

τα νεα ακομα πιο απομακρα

δεν ξερω ποσο γρηγορα προχωρω

ποσο γρηγορα τα αφηνω ολα πισω

ποσο παραξενα νιωθω

ποσο δεν μπορω να σ' αγγιξω

τιποτα αληθινο ολα ουτοπικα

αιθερια τα νιωθω ολα

ποσο θελω  να σ'αγγιξω

να το νιωσω αυτο

μα ολα ειναι απομακρα απιαστα

τρεχουν πιο γρηγορα απο μενα

δεν σε…

αν ηξερες αχαριστη

τι ενιωθα για σενα

δεν θα'φευγες σαν άπιστη

σαν κλεφτης απο μενα

οτι ζητουσες σου'δινα

στα λουσα σ'ειχα ντυση

μα εσυ αχαριστη

εφυγες μ'εχεις λησμονηση

στα ονειρα μου σε ποθώ

σου λεω σ'αγαπω

μα διπλα μου δεν σ΄εχω

και σ' αναζητώ

αν ηξερες αχαριστη

το ποσο σ'αγαπω

δεν θα'φευγες σαν κλεφτης

να ψαχνω να σε βρω

και τωρα που'μαι…

αμιλητες ανθρωπινες φιγουρες

σκιες αλλοτε γρηγορες

αλλοτε αργες

αμιλητες μεταξυ τους

αδιαφορα προσπερνούντε

στην αποβαθρα στεκοντε

αμιλιτοι κορμοί

ακαμπτοι και οκνηροί

δυο τραινα σε ταχυτητα

αποτομα σταματουν

πορτες ανοιγουν βιαστικα

οι σκιες μετακινουντε βιαστικα μηχανικά

στριμωχνοντε σαν πιγκουίνοι

σε λιγοστη ακτη τον χωρο τους

να βρουν ορθιοι να σταθουν

εκει ακίνητοι να…

το καραβι ξεκινησε ενα πρωινο

ομιχλη το ειχε μεσοπελαγα καλύψη

και εγω στην προβλητα σε κοιτουσα

να χανεσε στην ομιχλη

σε κοιτουσα να χανεσε

σαν ονειρο στον υπνο μου

 δεν μπορουσα να σε πιασω

να σ'αγγιξω

να σε κρατησω κοντά μου

η ομιχλη σε εκρυβε

σε απομακρυνε ολο πιο μακρυα

σαν ονειρο που ήρθε και εφυγε

οι αναμνησεις θαμμενες

το μυαλο θολό βαρύ

η καρδιά…

κοιτώ τον ουρανό

και αγγιζω τον ΘΕΟ

κοιτώ στήν γή

και αγγιζω τήν μορφή σου

μορφή χαμένη

μεσ'το νού μου

στα όνειρα μου πέρνης μορφή

σ'αγγίζω

μονο τοτε με κυριευεις

γινεσε ενα με μενα

νιωθω την ζέστη του κορμιού σου

τον χτυπο της καρδιας σου

εγινες ενα  σωμα μια ύπαρξη

σ'άγγιζω

δεν ακουω δυο καρδιες

παρα μονο μια την δική μας, ενας χτύπος

μια ψυχή ,ενα σωμα,

ενας ψιθυρος ενα…

ο ηλιος κρυφτηκε στην ομιχλη

και γω περπατω στο μονοπατι

σκυθρωπος αναπολωντας

τα χαμενα χρονια 

η ψυχη μου, μου μιλά

μα εγω βουβος βαδιζω

στο μονοπατι

τα βηματα μου βαρια

στις υγρες πετρες εσερνα

οι σκεψεις σαν το φως

ετρεχαν και χανοταν

στου χρονου το απειρο

το βλεμμα σηκωσα ψηλα

τον ηλιο ειδα καθαρα

η ομιχλη χαθηκε στην μαχη με το φως

και γω στεκομουν εκει

βουβός…

μαγικος ο ηχος του αγερα

μουσικη στα τυμπανα μου

πεζη

γλυκους αρμονικους τονους

κινουμενος δημιουργει

αγερα μεινε τραγουδησε μου

κιαλο

να νιωσω την αρμονια του ΘΕΟΥ

να τον αγγιξω

να τον νιωσω

να του μιλησω

στροβιλισε το αορατο κορμι σου

τυλιξε με την αυρα σου το είναι μου

το σωμα μας να γινει ένα

σε μια αεναη χορευτικη αρμονια

να συγλονιστώ

και οταν καταφερω…