ομιχλη

[γιωργος ιακωβου]

το καραβι ξεκινησε ενα πρωινο

ομιχλη το ειχε μεσοπελαγα καλύψη

και εγω στην προβλητα σε κοιτουσα

να χανεσε στην ομιχλη

σε κοιτουσα να χανεσε

σαν ονειρο στον υπνο μου

 δεν μπορουσα να σε πιασω

να σ'αγγιξω

να σε κρατησω κοντά μου

η ομιχλη σε εκρυβε

σε απομακρυνε ολο πιο μακρυα

σαν ονειρο που ήρθε και εφυγε

οι αναμνησεις θαμμενες

το μυαλο θολό βαρύ

η καρδιά παγωμένη

μόνη

πόσο τήν ενιωθα του πελάγους την ψυχρα

ποσο ενιωθα της καρδιας τον παγετό

ποσο ενιωθα την μοναξιά να με κυριευει

κουμπωσα το παλτό μου

σε κοιτουσα

χαθηκες για παντα στην ομιχλη!!!

[Τσιανος Τακης]

Αισθαντικο!!!