Πλήττω γιατὶ δὲν ὑπάρχω.

Γεννήθηκα ἀπὸ ἕνα χασμουρητὸ

Πεθαίνω,

καταπίνοντας τὸν κόσμο μ’ ἕνα μεγαλύτερο.

Διασχίζω μιὰν ἔρημο

Τμήματα τοῦ σώματός μου,

Ἐξαφανίζονται κι ἐμφανίζονται σπασμωδικῶς

Γιὰ κεφάλι ἔχω μιὰ πυργωτὴ φωλιὰ τερμιτῶν

Λέξεις, πράγματα, ἀνθρώπινα ὄντα,

Στέκουν νεκρά…

Ὁ οὐρανὸς ἀντανακλᾶ ἀνάποδα τὴν πόλη

Τρελὴ ἡ Παναγία σαλαγεῖ τὰ φεγγάρια της

Ἀπ’ τὶς τρύπες π’ ἀφήνουν τὰ πέλματά της στὴν ἄσφαλτο,

Εἰσδύει ἀπόκοσμο φῶς.

-«Θέλω μιὰ κόρη ἀπὸ σένα,» μοῦ λέει

Γαμιόμαστε στὰ ὄρθια σὲ μιὰ οἰκοδομὴ

Μέσα στὴ διάφανη κοιλιά της,

Ἥλιοι κι ἀστέρες περιστρέφονται.

Στοὺς δρόμους…

Πολιτικοὶ καὶ τραπεζίτες,

Συναλλάσσονται μὲ ἀνθρώπινα δόντια.

Νιφάδες πέφτουν στὴ συνείδησή μου

Πληροῦν ὡς τὸ ταβάνι τὰ δωμάτια,

Παραγεμίζουν τ’ἀνθρώπινα σώματα,

Χώνουν τὶς πολυκατοικίες.

Ἀνεβαίνω στὸ κλιμακοστάσιο σκάβοντας

Συναντῶ τὴν ἔνοικο τοῦ ἄνω διαμερίσματος

-«Τί ’ναι ὁ κόσμος χωρὶς τὴ…

Ὕαινες περιτρέχουν τὸ ἐξωτερικὸ τ’οὐρανοῦ

Ἀναζητοῦν ἄνοιγμα γιὰ νὰ εἰσέλθουν στὸν κόσμο

Τὰ δένδρα ἐξανεμίζονται,

Ἐλευθερώνοντας τὰ ξυλιασμένα οὐρλιαχτὰ τῆς γῆς.

Ἡ φράου Μέρκελ φορεῖ ἕναν μεγάλο φαλλό,

Καὶ σοδομεῖ τὸν πρωθυπουργὸ

Ἀπ’τὸ στόμα του βγαίνουν κακαρίζοντας ὄρνιθες.

Δειπνῶ ἐνῷ ἡ τυφλὴ…