Χιονοπτώσεις στὰ ὀρεινὰ τῆς συνείδησης

[Larry Cool]

Πολιτικοὶ καὶ τραπεζίτες,

Συναλλάσσονται μὲ ἀνθρώπινα δόντια.

 

Νιφάδες πέφτουν στὴ συνείδησή μου

Πληροῦν ὡς τὸ ταβάνι τὰ δωμάτια,

Παραγεμίζουν τ’ἀνθρώπινα σώματα,

Χώνουν τὶς πολυκατοικίες.

Ἀνεβαίνω στὸ κλιμακοστάσιο σκάβοντας

Συναντῶ τὴν ἔνοικο τοῦ ἄνω διαμερίσματος

-«Τί ’ναι ὁ κόσμος χωρὶς τὴ συνείδησή μου;»

-«Ἡ συνείδησή σου χωρὶς τὸν κόσμο» ἀπαντᾶ

»Θὰ μοῦ γαμήσῃς τώρα τὸ μουνάκι;»

Μέσα στὸ χιόνια τὰ χέρια τοῦ συζύγου της μᾶς ψάχνουν.

 

Πάνω στὸ χιόνι πετᾶ ὁ Θεὸς γυμνὲς γυναῖκες

Μιὰ μύγα κελαηδεῖ

Κάτι κοράκια ῥαμφίζουν τὸν σάκκο τοῦ ἥλιου

Σπίθες ξεχύνονται, -τὸ χιόνι ἀναφλέγεται.

 

 

 

ΤΟ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΩΤΕΡΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ:

http://www.scribd.com/doc/64558047/LARRY-COOL-%CE%91%CE%93%CE%93%CE...

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Ωραιο!!!