ΒΟΥΗ ΤΡΑΙΝΟΥ
ΤΣΙΡΙΓΜΑ ΦΡΕΝΩΝ,
ΚΡΟΤΟΣ ΒΡΟΝΤΗΣ,
ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΙΑ.
ΠΟΝΟΣ,ΑΓΩΝΙΑ,ΑΝΑΣΣΑ,
ΚΕΛΑΔΗΜΑ ΠΟΥΛΙΩΝ,
ΓΑΡΓΑΡΟ ΝΕΡΟ Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ.
ΑΓΧΟΣ,ΖΑΛΗ,
ΓΑΛΗΝΗ,ΑΝΑΣΣΑ.
ΕΙΣΟΥΝ ΕΣΥ,ΜΟΝΟ ΕΣΥ.

ΣΙΩΠΗ...........

ANTΙΚΡΥΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΣΤΡΟΒΙΛΙΣΤΕΙΤΑΙ ΞΑΝΑ
ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΡΟΓΧΟ
ΤΟΥ ΚΟΜΜΕΝΟΥ ΑΥΤΙΟΥ
ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
ΚΑΙ ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ
ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ
ΣΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ
ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ

Οι λεύκες έγειραν

στίς πλευρές του δρόμου.

σχημάτισαν ένα στενόμακρο θόλο

γιά να περάσει η νεκροπομπή

των αμφίπλευρων συνειδήσεών μας.

Ρυθμικά υποκλινόντουσαν

στο πεπρωμένο.

Το θρόισμα των φύλλων τους αντήχησε

σαν καμπάνα επικήδειας λειτουργίας.

Ένα σπασμένο τζάμι χαράκωνε αυλακιές

στα βλέμματα των παιδιών,

δέν έπρεπε να δούν τα ματωμένα πουκάμισα

δολοφονημένων νυχτολούλουδων.

Ο ήλιος έκρυψε με τα χέρια

το πρόσωπό… Συνέχεια

Ταξιδιώτες του χθές
στών ονείρων σπρωγμένοι τα βάθη
ανασσαίνουμε βουβοί
την χίμαιρα του αύριο
προσπαθόντας ν'αγγίξουμε το φώς
που διαχέουν στο νού οι ακτίνες
του ήλιου που ποτέ δέν θα δούμε.
Καί σιμά μας το στερέωμα
γεμάτο μ'αναμένα κεριά και δαυλούς
να μας προσμένει σαν ένας πελώριος τάφος
αγέννητων ελπίδων.

Δακρύβρεχτο δειλινό λαχτάρας
που σιγοδιαβαίνεις τούς αστερισμούς
ψηλάφησε τους στεγνούς βολβούς των ματιών μου
καί ζωγράφισε τήν ανταύγεια τους
στα ταραγμένα νερά της ελπίδας μας.