Μικρή η Ζωή

[Ναταλία Βαλεοντή]

Μικρή η Ζωή...
και τυχερός είσ’ αν μπορείς
-χωρίς να παραλογιστείς-
στο νου να το χωρέσεις.

Άμμος στη χούφτα σου η Ζωή
όπου ανεπαίσθητα γλιστρά
μέσ’ απ’ τα δάχτυλα και χάνεται
πριν καταλάβεις «πώς;»  «γιατί;»

Κι αν άπληστα το χέρι σφίξεις
κάπως να την καθυστερήσεις…
εκείνη πιο γοργά κυλά παρά πιο αργά!
Μήτε στιγμή δε σταματά!

Κι αν μέσα σου λυπάσαι
να μην αυταπατάσαι!
Με σθένος να τ’ αποδεχτείς,
να την ελέγξεις δεν μπορείς...

Μικρή η Ζωή...
και τυχερός είσ’ αν σοφά
μέσα σου το «ζυγίσεις»,
και με τη δύναμη όλη σου
πιο  όμορφα  τη  Ζήσεις!

[Ναταλία Βαλεοντή]

Μοιράζομαι ένα ποίημά μου απλό κι αγαπημένο που πρωτογράφτηκε πριν από το 2003 με μερικές πιο πρόσφατες πινελιές μου. Ας ζούμε, λοιπόν, όσο πιο όμορφα μπορούμε!