Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ

Μόνο μ’ άφησες στ’ αγιάζι στη βροχή και στο χαλάζι
να με λειώνει το μαράζι
στης μαυρίλας τη φοβέρα σαν κλωνάρι στον αέρα
μ’ έχεις κάνει φως μου πέρα.
Στη ζωή μου που’ ναι άδεια στ’ άγριά μου τα σκοτάδια
σου ζητώ κοπάδια χάδια
με κορμί που νοιώθω ξένο σαν παιδί ορφανεμένο
τη στοργή σου περιμένω.

Περιμένω να γυρίσεις σ’ ικετεύω μην αργήσεις
άνοιξε την αγκαλιά σου να με πνίξεις στα φιλιά σου
και σαν φλόγα να με σβήσεις.
Περιμένω να γυρίσεις στην καρδιά σου να με κλείσεις
καν'τα χέρια σου φωλιά σου να με πιεις σαν τη γουλιά σου
και γλυκά να με μεθύσεις.

Άδειο απ’ αγάπης δώρα σε μεγάλη κατηφόρα
με παρέσυρες στην μπόρα
να μετρώ σ’ ένα μπεγλέρι στεναγμούς που μού’ χεις φέρει
δίχως πια να σ’ έχω ταίρι.
Η ζωή μου θά’ ναι λίγη και με πήρε στο κυνήγι
πόνος κύμα που με πνίγει
ίσια στο γκρεμό διαβαίνω πάτα δυνατά το φρένο
να με σώσεις περιμένω.