Βράχια …

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Με αγάπη έπλασε το χέρι του Θεού
και τα ευλόγησαν η αλμύρα και ο χρόνος ,
βράχια μοναχικά ... διάσπαρτα παντού
κορμιά που γέννησε της θάλασσας ο πόνος .

Μέσα στο πέλαγος στέκουν αγέρωχα
φρουροί αρχέγονοι το φως υπηρετούνε ,
χαίρονται τη ζωή και ερωτοτροπούν
τα μυστικά του κάθε κύματος ακούνε .

Καράβια χαιρετούν κι ύστερα χάνονται
κάθε φορά που η παλίρροια τα σκεπάζει ,
πρωτού περήφανα ξανά αναδυθούν
και στοργικά τα χαιδέψει το αγιάζι .

Μοιάζουνε καταλύματα φιλόξενα
γιά τραβερσάδες και γιά κουρασμένους γλάρους ,
γέρικοι κάβοι τις νυχτιές φεγγοβολούν
παρέα κάνοντας σε στοιχειωμένους φάρους .

Δίπλα σε τέτοια βράχια με ευλόγησε
το πεπρωμένο μου τον κόσμο να αντικρύσω ,
κι εκεί προσεύχομαι ... Θεέ να μου συμβεί
να αναπαυθώ όταν τα μάτια μου θα κλείσω ...

* * *

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2009

[Τσιανος Τακης]

Καλά ταξίδια βραχε!!!!!!!!

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Ωκεανός οι σκέψεις σου Καπετάνιο και τα ποιήματα σου καράβι,ανεξάντλητος!!!