Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

To θεριό

Αποβραδίς ξεκίνησε

Και μπήκε στο βαπόρι

Μ ένα γερό κομπόδεμα

Και την Αθήνα πλώρη

---.---

Την ταχυνή στον Πειραιά

Βγήκε απ το καράβι,

Στην προκυμαία στάλαρε

ξάνοιγε μπάντα κι άλλη.

---.---

Θωρεί μία πεντάμορφη

Με τσαχπινιά και χάρη,..

Τάζει τζη λούσα και λεφτά,

Τα άστρα και το φεγγάρι

---.---

Κι από παέ και από εκειέ

Πιάνονται χέρι-χέρι

Πάνε στο σπίτι τζη που λες

Κι εκειά τζη βάνει χέρι!!..

---.---

Φιλιά, πιασίματα γερά,

γίνεται σαν μπαρούτι

και προχωρά την χέρα ντου

πιο πάνω από το μπούτι

---.---

Κι εκειά γροικά αρσενικού

Ένα ψηλό…κατάρτι!..

Και παίζει μια σηκώνεται

Ορθός απ το κρεββάτι

---.---

"-Για το Θεό,..ίντα 'γινε!!.."

φωνάζει ταραγμένος

"…-Να 'ναι στα σκέλια κοπελιάς,

τέτοιο θεριό κρυμμένο;!.."

---.---

ταχυνή =την άλλη μέρα πρωϊ-πρωϊ-ξημερώματα

στάλαρε = σταμάτησε

ξάνοιγε =κοιτούσε

μπάντα κι άλλη=πέρα-δώθε, από εδώ και από εκεί

Θωρεί=βλέπει

τζη=της

Κι από παέ και από εκειέ=κι από εδώ και από εκεί

Κι εκειά=κι εκεί

γροικά=ακούει, αισθάνεται

ίντα 'γινε=τι έγινε

Προβολές: 107

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 6 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Ιούνιος 2012 στις 20:58: Χαχαχα πολυ ωραιο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 14 Ιούνιος 2012 στις 22:31: χαχαχαχα

ωραίο! ωραίο!ωραίο!!!

--

Πού να το φανταζότανε

ίντα τονε καρτέρα

κάτω απ’ το φουστάνι τζη

σαν άπλωσε τη χέρα

Σχόλιο από τον/την Katia στις 15 Ιούνιος 2012 στις 1:49: Παλι καλα που δεν βρηκε εκει το θεριο της αποκαλυψης που εχει και 7 κεφαλια!!!!!!!! ..χαχαχα!!!

Πολυ καλοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!

Λυραν μου κι εγω το θυμηθηκα το παραπανω του Αισχυλου κι εχω να σου πω πως δεν προκειται για απλη συμπτωση....

Το 'ψαξα βαθια το θεμα κι ανακαλυψα οτι ειναι μια παμπαλαια μορφη εξορκισμου που την χρησιμοποιουν αποκλειστικα ποιητες..!!!

Να 'σαι καλα Νικ για το γελιο που μας χαρισες!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 15 Ιούνιος 2012 στις 13:20: για μαύρο χιούμορ είναι πολύ καλοί και οι δυο στίχοι.

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 15 Ιούνιος 2012 στις 15:09: Παρουσιάζεις τη ζωή σαν παιδικό παιχνίδι, ατόφια, ζωηρή γεμάτη ελπίδα και ποτέ ανιαρή.