Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Θα σβήσω τ άστρα απ το Ιόνιο

Όταν ρθεις ξανά στην πόλη

Να μου κάνεις μία χάρη,

Φέρε μου ένα πιστόλι

Να σκοτώσω το φεγγάρι.!..

Θα σβήσω τ άστρα, μια βραδιά απ το Ιόνιο

Να λευτερώσω τους φτωχούς, απ το μνημόνιο.

Όταν πας στην εκκλησία

Άναψε μία λαμπάδα,

Να καούν η αδικία

Και οι μίζες στην Ελλάδα.

Θα σβήσω τ άστρα, μια βραδιά απ το Ιόνιο

Να λευτερώσω τους φτωχούς, απ το μνημόνιο.

Προβολές: 71

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Ιούνιος 2012 στις 15:26: Πολυ ωραιο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 18 Ιούνιος 2012 στις 16:31: εδώ που φτάσαμε όντως μόνο με μια λαμπάδα!!!!!!!!!!!

...αχ γιατί δεν μου έφερες πιστόλι και ολουθε πάνω στη γη

μένουνε ζωντανοί του κόσμου οι διαβόλοι...

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 20 Ιούνιος 2012 στις 5:37: .

Ωραίο!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 25 Ιούνιος 2012 στις 16:53: σουρεαλιστικό φίλε μου.

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 26 Ιούνιος 2012 στις 1:15: Όσο φτωχοί και να είμαστε θα βλέπουμε τα άστρα και το φεγγάρι στο Ιόνιο και θα νοιώθουμε πάμπλουτοι.

Όταν πας στην εκκλησία

Άναψε μία λαμπάδα,

Να καούν η αδικία

Και οι μίζες στην Ελλάδα.

Αυτά να μην είχαμε θα είμασταν κορυφαίοι.