Της ψυχής μας το στέκι
κι η Θάλασσα βουβή,
αντάρα που ξεσήκωσε
σταμάτησε στη Γη.
Λούστηκαν μ’ αφρό
γυαλόπετρες στην άκρη,
αλάτι που τις πότισε
χωρίς να χύσει δάκρυ.
Γαλήνεψαν τα κύματα
κι η Θάλασσα λαμπρή,
σου δείχνει τον ορίζοντα
χωρίς αναστολή.
Λούστηκαν μ’ αφρό
Νερόξυλα, Κορμοί, Σανίδια,
που τα πέταξαν
του ποταμού οι γιοί.
Γαλήνεψαν τα κύματα
κι η Θάλασσα αχολογά στοργή,
Πετράδια που την στόλισαν
στου Ήλιου την αυγή.
Λούστηκαν μ’ αφρό
σεντόνια που απλωθήκανε
στο διάβα της ημέρας,
τυλίγοντας τα κύματα
σ’ ανώνυμο Χορό.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά