ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ

Με το ξύπνημα της Άνοιξης

Άνθισε και η πρώτη σταγόνα..

Η Μέρα έντυσε τη Σκέψη της

αφήνοντας στην επόμενη την ενατένιση …

Το Κορίτσι άφησε τα Συναισθήματα του

ενώ πλημμύρισε από το εσώτερο της Αγάπης..

Μια Μαγική Μελωδία πέταξε στον Ουρανό

ενώ ο ήχος της αφέθηκε στη Αγκαλιά του Αέρα..

τα λόγια ήπιαν το αμέθυστο Νέκταρ

και χόρεψαν στο Φως της Αστροφεγγιάς..

πλησίασαν το Κορίτσι και το είναι τους αφέθηκε

στην Γαλήνη της Ομορφιάς του …

Οι ώρες προσπέρασαν τα Σύννεφα

παίζοντας με το Γαλανό θέλω του Ουρανού.

Το χέρι πίστεψε γράφοντας πάνω σε χαρτί..

Κρυστάλλωσαν οι Νύχτες

και αφέθηκαν στην προσμονή Ηλιαυγής…

Τα χρόνια χαμογέλασαν αντικρίζοντας το σωστό.

Η καλοσύνη ξεπέρασε το εντός της κακότητας..

Το έδαφος Δάκρυσε στο πρώτο πάτημα

μιας Φωτεινής Σιωπής…

Τα δένδρα ανάσαναν στη συγκίνηση της Αέναης Πνοής..

Η δόξα των στιγμών ζωγράφισε

το ακριβοθώρητο της ισομερούς Χαράς….

Ένα Κύμα αφέθηκε

στο υπέρλαμπρο μέρος της Ενέργειας..

Η ζωή χάρισε το θρόνο της

στο είναι του προσδοκούμενου ..

Ο Έρωτας προσπέρασε το Ηλιόφωτο ενός Γιατί

και αφέθηκε στο Χωροχρονικό Διηνεκές …!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πανεμορφο!!!
Την καλησπερα μου

[M alive s]

Οικεία συναισθήματα,
στου πάθους τις επάλξεις.