Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Σαν απαγορευμένο καρπό.

Σαν απαγορευμένο καρπό.

Σαν απαγορευμένο καρπό σε σκέφτομαι
και μεγαλώνεις σαν το λουλούδι με ποτό
και στ’ άρωμα του πόθου ν’αντιστέκομαι
μα άλλο πια δεν το μπορώ να προσπαθώ
να σ’ αρνηθώ

σαν απαγορευμένο καρπό σε σκέφτομαι
σαν το παλμό μιας κρυφής μου αδυναμίας
απλώνεσαι σαν δέντρο σαν προσεύχομαι
μες το μυαλό μου σε μια σκέψη ομηρίας
κρυφής λατρείας

σαν το καπνό πολύ πυκνό να με τυλίγει
σαν αμαρτία που δεν ξέρει να κρυφτεί
δεν ειν αυτή που προσπαθεί να αποφύγει
ότι θα φύγει και ξανά ποτέ δεν θα φανεί

κι ειν’ο καρπός τόσο γλυκός που βασανίζει
και ας το ξέρω άμα το κόψω πως θα χαθώ
και δεν μπορώ να μην γευτώ ότι μ’ ορίζει
σ ‘αυτό το θάνατο τον ποιο βαθιά ειρωνικό
μα ερωτικό

και να το νέκταρ σου που στάζει ως τα χείλη
γλυκό φαρμάκι η γουλιά , με τελειώνει τελικά
η ομορφιά αυτήν του κόσμου που μ’ αφήνει
να σε γευτώ μες του μυαλού την ξενοιασιά
τώρα ας φύγω με συντροφιά … τη μοναξιά

Προβολές: 30

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 0:18: Νέκταρ οι στίχοι σου Γιάννη, που δεν τελειώνει!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 2:12: Πανεμορφο!!!
γεια σου Γιαννη

Σχόλιο από τον/την ορφανιδης νικος στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 9:48: να σε γευτώ μες του μυαλού την ξενοιασιά
τώρα ας φύγω με συντροφιά … τη μοναξιά
καλημέρα!!!πολύ ωραίο!!! φίλε μου

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 11:24: Σαν απαγορευμένο καρπό σε σκέφτομαι
και μεγαλώνεις σαν το λουλούδι με ποτό
και στ’ άρωμα του πόθου ν’αντιστέκομαι
μα άλλο πια δεν το μπορώ να προσπαθώ
να σ’ αρνηθώ

Καταπληκτικό!!!
καλημέρα φίλε Γιάννη