Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της Γιαννης Στιχακης (24)

Ζήσε για πάντα

Μια νότα , μια σταγόνα

μια στιγμή , ένας σταθμός… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 28 Απρίλιος 2010 στις 0:30 — 4 σχόλια

Στα φτηνά τα πανδοχεία

Στα φτηνά τα πανδοχεία

μες τη μούχλα τους κοιμάσαι

θα σε βρει όπου και να σαι

αυτής της λάγνας η λατρεία

στα φτηνά τα πανδοχεία

που χουν πιάτσα τα λιμάνια

στη καρδιά σου μες την άδεια

ψάχνεις λόγους για μοιχεία

στα φτηνά τα πανδοχεία

τη ψυχή σου απαρνιέσαι

γιατί τάχα αναρωτιέσαι

πως δεν σ΄είπανε Κυρία

στα φτηνά τα πανδοχεία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 14 Φεβρουάριος 2010 στις 9:30 — 12 σχόλια

Στο ύστερο φιλί σου Ζω μες την ανάσα σου και νιώθω τη πνοή σου ένα ταξίδι ξεκινώ στα βάθη της πηγής σου πρώτος σταθμός το μέτωπο όμορφα στιλεμένο ούτε μια ζάρα απ το καιρό ουτ ένα απωθημένο τα χεί…

Στο ύστερο φιλί σου

Ζω μες την ανάσα σου και νιώθω τη πνοή σου

ένα ταξίδι ξεκινώ στα βάθη της πηγής σου

πρώτος σταθμός το μέτωπο όμορφα στιλεμένο

ούτε μια ζάρα απ το καιρό ουτ ένα απωθημένο

τα χείλι σου τριαντάφυλλα κόκκινα ανθισμένα

γυαλίζουνε στο δειλινό με νέκταρ ποτισμένα

και στο λαιμό σου όμορφο το δέρμα απλωμένο

ντυμένο άσπρο νυφικό λιτό μετάξι κεντημένο

τα στήθη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 23 Δεκέμβριος 2009 στις 20:00 — 8 σχόλια

Μα γιατί τραγουδάω ;

Μα γιατί τραγουδάω ;

Ειν΄ ο αέρας ψυχρός

και ο δρόμος στενός που τραβάω

σε μια πόλη σβηστή

μια σκιά ακολουθεί και ρωτεί

μα γιατί τραγουδάω ;

δεν ακούω φωνές

δεν υπάρχουν στιγμές , σε κοιτάω

στο γιατί και στο που

να βρεθούμε αλλού , δε μιλάω

μα γιατί τραγουδάω ;

κι ήρθε πάλι το χθες

λες πως τώρα με θες , σ΄αγαπάω

ειν΄ ο αέρας ψυχρός

κι εγώ πάλι σκυφτός ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 13 Δεκέμβριος 2009 στις 12:30 — 5 σχόλια

Τις αμαρτίες

Τις αμαρτίες

Τις αμαρτίες της ψυχής μου

μέσα στο πάγο έχω κλείσει

και ένα δάκρυ αν τον σπάσει

όλες ελεύθερες θ΄ αφήσει

πόσες για εσένα έχω κάνει

τόσες αν βρω θα τις μετρήσω

αν μες τη ζάλη μου δε φτάνει

που άλλες τόσες να τις κρύψω

τις αμαρτίες μου ψυχή μου

μέσα στο πάγο έχω κλείσει

κι αν ένα δάκρυ μου κυλήσει

θα σπάσει ο πάγος

κι όλες ελεύθερες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 13 Νοέμβριος 2009 στις 23:00 — 10 σχόλια

Μόνος μου θα μαι.

Μόνος μου θα μαι

Πάνο στο τάφο μου θέλω να γράφει

πως ήμουν άνθρωπος με ήθος

όσο αυτό κι αν είναι μύθος

έχει μια δόση από αλήθεια

Πάνο στο τάφο μου θέλω να γράφει

πως ήμουν άνθρωπος με γνώση

όση απ’ αυτή κι αν έχω δώσει

πάντα έχ’ η μνήμη και για μένα

Πάνο στο τάφο μου θέλω να γράφει

ότι είχα κάνει ήταν με πάθος

όσο βαθύς κι αν ειν’ο τάφος

λίγο αέρα να μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 11 Οκτώβριος 2009 στις 12:30 — 5 σχόλια

Πάψε να κοιτάς.

Πάψε να κοιτάς

Θεέ τη κόλαση που έχτισες για εμένα

να φυλακίζεις της ψυχής μου το κορμί

και με μαστίγια που φρόντισες δεμένα

όλα τ’αγκάθια τους ν’αφηνεις στη πληγή

όσο κι αν πότιζα με δάκρυα τις φλόγες

ποτέ δεν έφτασαν να σβήσουν τη φωτιά

τόσο βαθιά , πολύ στις τόσες κατακόμβες

τα ουρλιαχτά μου δεν ακούγονταν καλά

μα δεν ακούγονταν κι οι τόσες προσευχές μου

ούτε φωνές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 16 Σεπτέμβριος 2009 στις 1:00 — 6 σχόλια

Την ώρα της δύσης.

Την ώρα της δύσης

Αφήνοντας τον ήλιο να σβήσει

σ’ ένα γλυκό καλοκαιρινό δειλινό

συνωμοτεί όλη η φύση ν’αφήσει

ότι πιο ωραίο μπορούσα να δω

στο τέλος της μέρας αρχίζει η νύχτα

φεγγάρι και αχτίδες μαζί σας κοιτώ

να πιεις σε ποτήρι ποτό Μαργαρίτα

μ’αλμύρα φτιαγμένο απ’ωκεανό

σε χρώμα ντυμένο πορφύρα ανοιχτό

γαλάζιο να δένει το φως της σιωπής

του Γκόγια κλεμμένο κρυφό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 10 Αύγουστος 2009 στις 20:00 — 1 σχόλιο

Καλή μου Ελευθερία !

Καλή μου Ελευθερία !

Ξαπλωμένη

σ’ ένα ουράνιο τόξο

απλωμένη

στα χρώματα της ίριδας

στη ζωή στο τραγούδι σου

σε μια μαγεία

αρκετή να τη πιστέψεις

σε μένα

πάλι θα επιστρέψεις

το όνομα σου

Ελευθερία

νερό αέρας

γη κι ουρανός

σε παντρεύτηκα στη ζωή

σα ζωή σ΄ ερωτεύτηκα

και σ΄ ονειρεύτηκα

το όνομα σου

Ελευθερία

και ήσουν πάντοτε

αρχόντισσα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 25 Ιούλιος 2009 στις 17:30 — 5 σχόλια

Μια σκάλα.

Μια σκάλα.

Μια σκάλα που είχε μήνει κρεμασμένη

μέσα σε σπίτι το παλιό το γκρεμισμένο

το ξύλο από καιρό και σκόρο ρημαγμένο

δέντρο οξιά μα από χρόνια πληγωμένη

με προσκαλεί ν’ ανέβω μα φοβάμαι

-Έχω , μου λέει ,να σου πω μια ιστορία

μεγάλη στη μου ζωή μου η τιμωρία

έχω αντέξει δυο αιώνες όσο θυμάμαι

θυμάμαι γέλια , παιδιά να ανεβαίνουν

γρήγορα βήματα μικρά πολλά ,ελαφριά

κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 4 Ιούνιος 2009 στις 21:55 — 2 σχόλια

Tόσο χρόνο χαμένο !

Tόσο χρόνο χαμένο !

Η ζωή με σκορπά σε μεγάλα συγνώμη

στο παλιό καναπέ στο μεγάλο σαλόνι

με καπνό μαχαλά σε μια πίπα να καίει

και ουίσκι βαρύ από στάγμα που κλαίει

με τη σκέψη αργή σα μια βάρκα να πλέει

ο καιρός με κερνά περασμένες αγάπες

αναμνήσεις πολλές μα κρυμμένες στις στάχτες

στο παλιό καναπέ στο μεγάλο μπαλκόνι

όταν πέφτει η βροχή κι όταν λιώνει το χιόνι

κι εγώ έξω , κοιτώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 6 Μάιος 2009 στις 22:16 — 1 σχόλιο

Αγάπης κληρονομιά

Αγάπης κληρονομιά

Κράτα κρυφά μια λέξη απ’τα γραφτά μου

να σου θυμίζει έτσι όπως ζήσαμε μαζί

τώρα που φεύγω ,να, ήρθε η σειρά μου

ήταν καλή μαζί μας για λίγο κι η ζωή

και φύτεψε την σ’ ένα κάμπο σα σιτάρι

και μπόλιασε την μ’ έναν πόθο σε αγρό

σπείρε και θέρισε μια τελευταία χάρη

αυτό να μείνει μόνο από εμένα θυμητό

και να μυρίζει σαν το χώμα οργωμένο

και να ανθίζει με τα στάχυα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 27 Απρίλιος 2009 στις 22:18 — 2 σχόλια

Κι αφού σου θύμωσα.

Κι αφού σου θύμωσα.

Κι αφού σου θύμωσα

πως το μετάνιωσα που το δοκίμασα

μα αυτές οι λέξεις μπερδέψαν την αλήθεια

όταν τις λες εύκολα βγαίνουν απ’ τα στήθια

κι αφήνουν πόνο σε μια ανάσα μόνο από συνήθεια

Κι αφού σου θύμωσα

πως το μετάνιωσα , πόσο σε πλήγωσα

τώρα τα μάτια σου κοιτάζω και φοβάμαι

πως τόσα δάκρυα ποτέ να είδα δεν θυμάμαι

πρώτη φορά κι ένα ένα μ’ένα γιατί να με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 12 Απρίλιος 2009 στις 12:30 — 2 σχόλια

Μη φύγεις πάλι

Μη φύγεις πάλι

Σαν πρωινό φεγγάρι πως δήθεν ξεχασμένο

παρακαλά τον ήλιο να μείνει και τη μέρα

έτσι για λίγο φως το κόσμο πέρα ως πέρα

να τον εδεί να νιώσει γιατί είναι πικραμένο

μη φύγεις πάλι , στο ζητώ και μη μ’αφήσεις

μη φύγεις πάλι κι ας μην έχω άλλες απαντήσεις

μα σαν το χιόνι έτσι που λιώνει απ’τις αχτίδες

θέλει να μείνει λίγο ακόμα θολό και ξεραμένο

έτσι κι εγώ , μόνος εδώ ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 7 Απρίλιος 2009 στις 18:00 — 5 σχόλια

Και σε φαντάστηκα !

Και σε φαντάστηκα !

Και σε φαντάστηκα

σαν οπτασία ιερή όπως λικνίζεσαι

σαν αεράκι απαλό να με χαϊδεύει

και σε φαντάστηκα

μέσα σε κάμπους πράσινους

στη μέση μονάχο λουλούδι κόκκινο

και σε φαντάστηκα

να τραγουδάς σαν τις σειρήνες

σε ένα κάλεσμα όχι σαν τ’ άλλα

και σε φαντάστηκα

ντυμένη στ’ άσπρα σαν ακρόνειρο

σ’ ένα δειλινό να μ’ αρμενίζει

και σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 1 Απρίλιος 2009 στις 6:36 — 6 σχόλια

Πες μου τ’ όνομά σου !

Πες μου τ’ όνομά σου !

Πες μου τ’ όνομά σου

για μια στιγμή που σε κοιτώ

σαν αστραπή σε ουρανό

το πέρασμά σου

πες μου τ' όνομά σου

πες μου τ’ όνομά σου

μια σου λέξη τόσο μικρή

που φέρνει ήχο στη σιωπή

το άρωμά σου

πες μου τ όνομά σου

πες μου τ’ όνομά σου

μήπως μπορέσω να σε βρω

να σ’ έχω εδώ να σου μιλώ

το άγγιγμα σου

πες μου τ όνομά σου

πες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 25 Μάρτιος 2009 στις 8:00 — 5 σχόλια

Τα κόκκινα φιλιά σου !

Τα κόκκινα φιλιά σου !

Τα κόκκινα φιλιά σου

σα ροδοπέταλα από μετάξι

βελούδινη αφή στο στόμα

πετούσαν σα πυγολαμπίδες

στο πιο βαθύ σκοτάδι

Τα κόκκινα φιλιά σου !

τα περίμενα σαν ένα γράμμα

σαν σε μπουκάλι ναυαγού

σαν μια αγνή συχώρεση

αυτή του πάντα άσωτου ιού

Τα κόκκινα φιλιά σου !

χάδι , γλιστρούσαν στο λαιμό

ένα νανούρισμα απαλά απαλό

πάντα πολύ με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 24 Μάρτιος 2009 στις 23:13 — 3 σχόλια

Φταίει η πένα μου.

Φταίει η πένα μου.

Γιατί να μην μπορώ να γράψω για αγάπη

αφού τις ξέρω απ' την αρχή όλες τις λέξεις

κι ας μου ζητάει η ίδια -εμένα να επιλέξεις

φταίει η πένα μου που νιώθει την απάτη

με μια ειρωνεία αν ξεκινώ να γράψω κάτι

κάθε φορά που προσπαθώ να της μιλήσω

σκύβω τα μάτια και στο πάτωμα κοιτάω

σαν τον φονιά μονάχος μου παραμιλάω

τη σφίγγω τόσο δυνατά για να τη πνίξω

κι αυτή… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 21 Μάρτιος 2009 στις 22:30 — 4 σχόλια

Πως φαίνεται

Πως φαίνεται

Πως φαίνεται η θλίψη μες τα στήθη μου

πως φαίνεται γιε μου οτι έφυγες ξανά

κι η αγωνία χωρισμένη στα κομμάτια μου

ένα κρυφτό που πάντα βράδυ αρχινά

πως φαίνεται βαρύς ο πόνος στο κορμί μου

σαν τραίνο με φορτίο με διαπερνά

πάνω στις ράγες του αφήνω τη ψυχή μου

κάθε φορά που φεύγεις με περνά

πως φαίνεται το δάκρυ μες τα μάτια μου

σκουπίδι ήτανε λέω και κλαίω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 15 Μάρτιος 2009 στις 15:30 — 5 σχόλια

Τι κι αν τολμώ !

Τι κι αν τολμώ !

Τι κι αν τολμώ

όλο πιο πίσω με πηγαίνει

τι κι αν τολμώ

να σου το πω πως σε ποθώ

τι είναι αυτό

που όλο πρέπει να επιμένει

να σου ζητώ

φορές πολλές ξανά για να σε δω

Τι κι αν τολμώ

να ταξιδεύω σ’ αναμνήσεις

κι όλο να λέω

πως δεν μου πρέπει να ρωτώ

τι ειν αυτό

που όλες τις σκέψεις μου

εσύ πάλι ορίζει

να σε ζητώ σ’ ένα τοπίο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 9 Μάρτιος 2009 στις 19:06 — 8 σχόλια