Της ψυχής μας το στέκι
Σ' ένα σταθμό, πολύ παλιά, περίμενα το τρένο
και σ' έναν τοίχο διάβασα τούτο το γνωμικό:
"Των ζώντων, όχι των νεκρών, ανάσταση προσμένω!"
κι ο νους μου στροβιλίστηκε, για λίγο να σκεφθώ
Τι τάχατες ανάσταση, ως λέξη, να σημαίνει;
Του τρένου τάχα της ζωής ποιος είν' ο προορισμός;
Ο τοιχογράφος άραγε τι τάχα να προσμένει;
Ποιος είναι τάχα ζωντανός και ποιος είναι νεκρός;
Αίφνης η σκέψη μου γοργά κάλπασε σαν το άτι
στον θάνατο, που κάποτε θε να μ' επισκεφθεί...
Το σώμα μου φαντάστηκα να κείται σε κρεβάτι,
εμπύρετο να φλέγεται και να ψυχορραγεί,
να κηλιδώνουν αίματα τα κάτασπρα σεντόνια,
ρόγχοι να σχίζουν άσπλαχνα τη νεκρική σιγή,
να βλέπω, σαν παραίσθηση, φάσματα και τελώνια,
η σάρκα μου να φθείρεται, να λιώνει σαν κερί
Ο νους μου καταφύγιο για νά βρει απ΄την οδύνη
θα 'ψαχνε τότες μοναχά σε κάποιο παρελθόν,
τίποτα πια το ηδονικό δεν θα 'χε εναπομείνει
στο μέλλον το αόρατο και στο αλγεινό παρόν
Η σκέψη θα πετάριζε, σα να 'ταν νυχτερίδα,
σ' όλες εκείνες τις στιγμές που πρόσφερα χαρά,
που κάποιον παρηγόρησα χαρίζοντας ελπίδα,
που αυτοσκοπό θεώρησα την κάθε προσφορά
Η σάρκα μου θα σάπιζε μέσα σε κάποιο μνήμα
μα κάποιος θα θυμότανε την όμορφη στιγμή
τη θλίψη του που σκόρπισα στου πέλαγου το κύμα,
το χαμογέλιο που έκανα στα χείλη του ν' ανθεί
Μπορεί και να φτερούγιζε η σκέψη μου σ' εκείνα
που έγραψα και συνέθεσα με τέχνη στο χαρτί...
Στο μνήμα μου το άχαρο θ' ανθίζανε σαν κρίνα,
σε στρατοκόπους άγνωστους θα χάριζαν πνοή
Δημιουργία, προσφορά και υστεροφημία,
τούτα είν' η ανάσταση των ζωντανών, θαρρώ...
Τούτα μόνο να δώσουνε μπορούν παραμυθία
σαν το ταξίδι της ζωής αρχίζει το στερνό
...
Όμως το τρένο έρχεται! Το βλέπω, σαν το φίδι,
να σύρεται ζυγώνοντας τις ράγες του σταθμού...
Ένα καινούριο ξεκινά, μοναδικό ταξίδι,
ν' απλώσει τους ορίζοντες στα πέλαγα του νου
Στο πίσω σαν εστάθηκα του τρένου το βαγόνι
καθώς κινούσε κοίταξα τον άδειο τον σταθμό...
Και μιας εικόνας θύμηση, κι ας πέρασαν οι χρόνοι,
στη μνήμη μου χαράχτηκε, με νόημα κρυφό:
Απόγευμα φθινόπωρου, δεντρά φυλλορροούσαν,
και κάθε φύλλο χάραζε μοναδική τροχιά...
Όσο κι αν στροβιλίζονταν, στο τέλος ακουμπούσαν
μοιραία, στη χωμάτινη της γης την αγκαλιά
Όμως μέχρι ν' απαντηθούν με την κοινή τους μοίρα,
όλο ζωντάνια χόρευαν στου αγέρα τις ριπές...
Γνωρίζαν πως στην αγκαλιά, της γης δεν θα 'ναι φύρα
μα θ' αποτίσουν λίπασμα στων φύλλων τις γενιές.
Μετά απ' αυτό που διάβασα εδώ, το δικό μου γραπτό, μου φαίνεται, σαν "φτωχός συγγενής"
Τι να πρωτοθαυμάσεις!
Δημιουργία, προσφορά και υστεροφημία,
τούτα είν' η ανάσταση των ζωντανών, θαρρώ...
Αυτό είναι!!!
Για να είμαι ειλικρινής, όταν "έπιασα"το θέμα, ψυχοπλακώθηκα... Καθόλου καλά δεν πέρασα.
Αντίθετα, τώρα είναι διαφορετική η αίσθηση και η διάθεση....!!!
Άσε που νιώθω και καμάρι, που με αφορμή κάποιες γραμμές μου, προέκυψε αυτό το υπέροχο Ποίημα!!!!
Καλό ξημέρωμα
Δημιουργία, προσφορά και υστεροφημία,
τούτα είν' η ανάσταση των ζωντανών, θαρρώ...
Καταπληκτικο!!!
Γραφεις!!!
καλημερα
Ειρήνη μου, το γραπτό σου δεν είναι καθόλου "φτωχός συγγενής"! Πώς είναι δυνατόν το έργο της "νονάς" (εσύ) να είναι πιο φτωχό από το έργο του "βαφτησιμιού" (εγώ); :-)
Ωραιότατο ............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλημέρα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
υπέροχο και παρήγορο το ποίημα σου Λιόντα.
καλή Κυριακή των Βαγιών.
πολυ ωραιο καλημερα!
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά