Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Παρανά …

*

Είχα γνωρίσει στις ακτές του Παρανά
κόρη που έλουζε της χάσης το φεγγάρι,
στο χέρι φόραγε λευκό μαργαριτάρι
ζούσε σε όνειρα ... που μοιάζαν ζωντανά.

Σε κάποιο δάσος τροπικό, εξωτικό
την ύπαρξή μας απορρόφησε η φύση,
κι ότι ο νους ο φοβισμένος είχε κτίσει
δειλά ξορκίσαμε με κάποιο φυλακτό.

Στων αρωμάτων και των ήχων την μιλιά
στέκεται τώρα η ματιά ερωτευμένη,
η σκέψη ξέφυγε ... κι έγινε κολασμένη
τα πάντα τύλιξε του πόθου η θηλειά.

Στων ουρανών την ανελέητη ματιά
εξαϋλώθηκε φευγάτη η ψυχή μας,
στο φως λυτρώθηκε σαν άστρο η φυγή μας
στων κοραλλιών την ματωμένη αγγαλιά.

* * *

Καλλίπολη <> Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2010 <> 0900

Ο Ρίο Παρανά είναι ένας ποταμός στα σύνορα Βραζιλίας, Αργεντινής και Ουρουγουάης .

Προβολές: 68

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Μάρτιος 2010 στις 6:58: Καλημέρα σε όλους σας, βρίσκομαι γιά λίγο στην πατρίδα, γιά δεξαμενισμό του πλοίου και είπα να σας χαιρετίσω βιαστικά ... σε λίγες ημέρες φεύγω γιά Μαρόκο ...

Να είστε και να περνάτε όλοι σας καλά ...

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Μάρτιος 2010 στις 7:38: Καταπληκτικος οπως παντα!!!
Καλως μας ηρθες ξανα και καλο σου ταξιδι και παλι!!!
καλημερα

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 23 Μάρτιος 2010 στις 11:03: Στων ουρανών την ανελέητη ματιά
εξαϋλώθηκε φευγάτη η ψυχή μας
στο φως λυτρώθηκε σαν άστρο η φυγή μας
στω κοραλλιών την ματωμένη αγγαλιά .

Υπέροχο!!!
καλώς όρισες

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 23 Μάρτιος 2010 στις 11:47: ΄πολύ όμορφο φίλε μου Γιάννη.

καλώς γύρισες κι ο άγιος Νικόλας να σας φυλά.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 23 Μάρτιος 2010 στις 12:12: Καλώς όρισες Ταξιδευτή κι ας για λίγο

Πανέμορφο το ποίημά σου!!!!!

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 23 Μάρτιος 2010 στις 15:43: Ουράνιο δρασκέλισμα,
πόθου που διαπερνά και χαράσσει.

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 24 Μάρτιος 2010 στις 0:39: πανέμορφη επάνοδος Γιάννη
χαίρομαι που σε βλέπω!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 24 Μάρτιος 2010 στις 18:30: '
Αυτή τη νύχτα στο στερέωμα ανατέλει
η αγάπη μας..., σα γαλαξίας μακρυνός,
αγκάλιασέ με ως να βγεί ο Αυγερινός
κι από τα χείλη σου άσε να πιώ το μέλι...

Γειά σου φίλε Γιάννη !
Καλώς ήρθες και καπάκι καλό ταξίδι !
Δεν άντεξα στον πειρασμό να μην 'σκαλίσω' το ποί'μα σου και έτσι
του έδωσα ένα ακόμη στίχο-συμπλήρωμα...
Έτσι το είδα, ευθύς μόλις το διάβασα...

Έχω ελάχιστο χρόνο αυτές τις μέρες, αλλά θα τα πούμε...

.