Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ !!!

Στο δρόμο που περπάτησα

μ’ εμπόδια σπαρμένο,

τα θέλω σου συνάντησα

σαν Γράμμα Ανοιγμένο..

Το διάβασα το Σούρουπο

που λάμπουνε τα Άστρα

στον Ουρανό περήφανα

και ανοίγουνε τα Κάστρα…

Μια Αράδα που ξεχύνεται

απ’ της ζωής τα θέλω

και συναντά αμφότερα

τα πρέπει για να ξέρω..

Ένα αεράκι που φυσά

Δροσιά στην Ύπαρξή σου,

σαν μέθεξη γλυκόπνοη

που ραίνει την ψυχή σου…

Μια Ανάσα πανωσέντονο

στου λογισμού τη ψύχρα,

όταν η Αύρα σταματά

και απλώνεται η Νύχτα ..

Σε μιας Σιωπής κορύφωση

η Σκέψη περπατάει ,

και τ’ Όνειρο ανοίγεται

και τείνε συναντάει..

Και όταν το χαμόγελο

στα χείλη σου Ανθίζει,

ο Αγέρας συγκλονίζεται

και ο Ουρανός ροδίζει …!

Υ.Γ. Πρωτότυπη Ανάρτιση !

Προβολές: 14

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Ιούνιος 2010 στις 18:08: Καταπληκτικο!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 14 Ιούνιος 2010 στις 19:35: Μια Ανάσα πανωσέντονο

στου λογισμού τη ψύχρα,

όταν η Αύρα σταματά

και απλώνεται η Νύχτα ..

Πανέμορφο!!!

καλησπέρα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 15 Ιούνιος 2010 στις 0:11: Και όταν το χαμόγελο
στα χείλη σου Ανθίζει,
ο Αγέρας συγκλονίζεται
και ο Ουρανός ροδίζει …!

Πάρα πολύ ωραίο Κωνσταντίνε!!!!

Καλό βράδυ!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 15 Ιούνιος 2010 στις 0:48: Το διάβασα το Σούρουπο
που λάμπουνε τα Άστρα
στον Ουρανό περήφανα
και ανοίγουνε τα Κάστρα…

έτσι Κωσταντίνε ...πανέμορφη στιγμή!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 15 Ιούνιος 2010 στις 9:29: Πολύ ωραία , φίλε Κωνσταντίνε!!!
Είναι δυνατότερα τα χαμόγελα από τα πρέπει , τα οποία εμποδίζουν...