Η Πορφύρα Του Θανάτου

[Giota Pi.]

Τα ποιήματα στην ερημιά τους κατοικούν,
παραδομένα στην αιθέρια τους τη νάρκη,
μέσα στα μάτια των νεκρών των ποιητών,
τρελά, αστοίχιστα, αδέσποτα κι αυτάρκη.

Κι εκεί, ωραία, μες στου χρόνου την αχλή,
αιώνες, άφεγγα, βουβά μάς καρτερούνε,
το ξαφνικό μας να γευτούνε το φιλί
και 'μπρός στην πένα μας, γλυκά ν' αναστηθούνε.

Μα, είναι δύσκολο να πάμε ως εκεί,
έτσι που φτάσαμε, στιλπνοί κι ευνουχισμένοι,
να βολοδέρνουμε, άβουλα όντα, ευτελή,
ημιθανείς και μεταξύ μας τόσο ξένοι.

Κι ύστερα...Άντε...Πες πως φτάσαμε, λοιπόν,
στα κρυσταλλένια που αναπαύονται τα δάση.
Δράκοντας μαύρος, τα φυλάει νυχθημερόν,
ορθός κι ακοίμητος, ψυχή να μην περάσει...

Πρέπει, στο στήθος πάνω ως κάτω να φοράς,
ανάριχτη της τρέλας την απελπισία
και του Θανάτου το φιλί να κουβαλάς,
μέσα στα μάτια σου τ' αγέρωχα, τα κρύα...
.................................
Έτσι, στο δράκο, μόνο, σαν φανερωθείς,
τρελός, ντυμένος την Πορφύρα Του Θανάτου,
θε να σου δώσει ποιήματα όσα ποθείς
και τα μεγάλα, να πετάξεις, τα φτερά του...
..................................
Μα, θα 'χεις μέσα σου μεγάλη ερημιά
και στην ψυχή, παντοτινά τα χνάρια αιμάτων.
Πρέπει ν' αντέχεις τη Μεγάλη τη Φωτιά,
στη χώρα αν θέλεις να βρεθείς των ποιημάτων.
..................................
Τα ποιήματα στην ερημιά τους κατοικούν...
Ντυμένους την απελπισιά μας πάνω ως κάτου,
όμορφους κι άσκιαχτους τρελούς μάς καρτερούν,
με την αιώνια την Πορφύρα Του Θανάτου.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εγραψες ενα αριστουργημα!!!
Την καλημερα μου

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Πολύ ...πολύ ωραίο!!!!

Καλό σου μεσημέρι.

[Αννέτα]

Μα, θα 'χεις μέσα σου μεγάλη ερημιά
και στην ψυχή, παντοτινά τα χνάρια αιμάτων.
Πρέπει ν' αντέχεις τη Μεγάλη τη Φωτιά,
στη χώρα αν θέλεις να βρεθείς των ποιημάτων.

Έχεις Μεγάλη φωτιά μέσα σου, Ποιήτρια!!!!!

[Κώστας]

Μου τη σήκωσες πάλι

[Κώστας]

την τρίχα

[ΚΛΕΑΡΧΟΣ]

Υπέροχο ποίημα !!!!

[αισχυλος]

ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[αισχυλος]

μεγαλειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Κατερίνα]

Πρέπει, στο στήθος πάνω ως κάτω να φοράς,
ανάριχτη της τρέλας την απελπισία...
--------------------------------------------------------------
Πρέπει ν' αντέχεις τη Μεγάλη τη Φωτιά,
στη χώρα αν θέλεις να βρεθείς των ποιημάτων.

και την άγια τρέλα έχεις
και την πυρκαγιά αντέχεις!!


ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ Γιώτα!

[Ειρήνη]

Μα, θα 'χεις μέσα σου μεγάλη ερημιά
και στην ψυχή, παντοτινά τα χνάρια αιμάτων.
Πρέπει ν' αντέχεις τη Μεγάλη τη Φωτιά,
στη χώρα αν θέλεις να βρεθείς των ποιημάτων.

Υποκλίνομαι Γιώτα, τι να πεις άλλο μπροστά σ' αυτό το Μεγαλούργημα!!!!!!!