Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Η οσμή του θανάτου

Τ’ ολόγιομο φεγγάρι σαν ρολόι σταματημένο στο νυχτερινό ουρανό

Ένα λευκό σπίτι στ’ απόκρημνα βράχια με τα φώτα του σβησμένα

Λίγα μελαγχολικά αστέρια στις παλάμες του κακού ανέμου καρφωμένα

Κι ένα παιδί να κλαίει με τη φυσαρμόνικά του ένα σκοπό θαλασσινό.

Τα ψαροκάικα στο λιμάνι με τα όνειρά τους στο βυθό αγκυροβολημένα

Τα μαύρα βότσαλα να κρούουν σαν νεκρικές καμπάνες στο γιαλό

Τα αγριοπερίστερα στις θαλασσοσπηλιές με τα φτερά τους τα πεσμένα

Κι η οσμή του θανάτου να αναδύεται απ’ το ηφαιστιογενές βουνό.

Προβολές: 15

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Μάρτιος 2010 στις 10:17: Πολυ ωραιο!!!
καλημερα

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 31 Μάρτιος 2010 στις 1:28: Καλή Ανάσταση Ισίδωρε!

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 31 Μάρτιος 2010 στις 14:27: Αναπόφευκτη πορεία,
στον προκαθορισμένο,της ζωής,κύκλο.

Σχόλιο

Καλωσόρισες στο
Ποιητική γωνιά

Εγγραφή
ή Είσοδος

Nikolakakos Georgios (spartinos) δημιούργησε αυτό το Δίκτυο Ning.

Γίνεται φόρτωση...

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει

Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν