Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ακόμη

Κι αν τα φτερά μας , με τρισίλιο ματίσαμε ,

στους ματωμένους ώμους μας σε κάποια ράδα ...

και τις πληγές μας με ψαρόλαδο αλείψαμε ,

δίπλα σε βράχια που `σκαψε η σοροκάδα ...

Κι αν τα κορμιά μας σε σειρήνες παραδώσαμε ,

στου παραλογισμού την έκσταση και την κρεπάλη ...

και με ψαλμούς τους δαίμονες μας αφορίσαμε ,

ακροβατόντας στης απόλαυσης την ζάλη ...

Κι αν διοπτεύσεις σε νεκρά αστέρια πήραμε ,

και φάλτσα στίγματα μας ρίξανε στις ξέρες ...

κι αν οι θολοί ορίζοντες μας παραπλάνησαν ,

και το αρίβα μας αλλάξαν χίλιες μέρες ...

Ακόμη έξω στη βαρδιόλα μας περήφανοι ,

στεκόμαστε πανάρχαιοι στρατιώτες ...

φόρο τιμής στη θάλασσα σαν αποδίδουμε ,

του πεπρωμένου μας αιώνιοι δεσμώτες ...

Ακόμη τα παλιά κομπάσα μας χαιδεύουμε ,

του καραβιού μας καθορίζοντας την ρότα ...

και τις καρδιές μας ν` αντέχουν εκπαιδεύουμε ,

και να πορεύονται αγέρωχες σαν πρώτα .

* * *

Όταν ζεις με φαντάσματα …

... ψάχνεις πάντοτε για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ...

Αλήθεια … , πόσα καλοκαίρια πέρασαν , θυμάσαι άραγε ;

Παρασκευή , 12 Ιανουαρίου 2007

κάπου στον κόσμο ...

Προβολές: 22

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Απρίλιος 2011 στις 11:11: Καλημέρα σε όλη την παρέα !!!

Καλή μας Ανά - σταση !!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Απρίλιος 2011 στις 11:35: Εξαιρετικος οπως παντα!!!

καλημερα

Σχόλιο από τον/την diji grampsas στις 23 Απρίλιος 2011 στις 16:45: πολυ ωραιο!καλη ανασταση!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 23 Απρίλιος 2011 στις 18:57: έξοχα όλα Γιάννη !!

καλή Ανάσταση

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 23 Απρίλιος 2011 στις 21:25: Κι αυτό καταπληκτικό Γιάννη!

Όλα ένα κι ένα!!!

Σχόλιο από τον/την Liontas στις 24 Απρίλιος 2011 στις 5:01: Φίλε μου, οι λέξεις και οι εικόνες που χρησιμοποιείς, καθώς και ο τρόπος που τις "δένεις" σε στίχους και τετράστιχα, είναι αριστοτεχνικές! Τι να πω, συγχαρητήρια!

Ειδικά το τρίτο τετράστιχο είναι αριστούργημα.

Αν το ποίημά σου ήταν μια χαιρετιστήρια ομοβροντία κανονιών από ένα παλιό, κουρσάρικο πλοίο, επίτρεψέ μου να σου ανταποδόσω τον χαιρετισμό με έναν δικό μου απλό "πυροβολισμό" στον αέρα, παρόμοιου μηνύματος με τον δικό σου κανονιοβολισμό:

"Κι αν αφεθούν απόρθητα

του ονείρου κάποια κάστρα,

ο νους μας θα υψικρατεί

θα διώχνει νέφη και βροχή

και θ' ατενίζει τ' άστρα!"

Συνέχισε έτσι!

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 24 Απρίλιος 2011 στις 11:26: *

Με τιμάει ιδιάιτερα ο εκλεπτυσμένος εύσμος λόγος σας και επιθυμώ να σας εκφράσω το ευχαριστώ και την εκτίμησή μου ...

Είναι στ` αλήθεια μεγάλη χαρά μου , να σας έχω συνοδοιπόρους ...
πλέοντας παράλληλα στη μακρισμένη ρότα
... εκείνη που
οδηγεί στον πυρήνα
του κύτταρού μας ...

Φως της γραφής νοιώθω τριγύρω μου με όλους εσάς   ... φως που
τόσο μα τόσο πολύ
έχω / έχουμε ανάγκη όλοι μας ...
μιά αληθινή ανάσα
διάφανη στον κόσμο
της φθοράς και
της συνήθειας ... ένας
μικρός πυρσός που μπορεί να φωτίζει αλλά
και θερμαινει συνάμα
τις ευαίσθητες , εγκλωβισμένες στο
χοϊκό μας σκεύος
καρδιές μας .... αυτό είναι που
ανταλλάσουμε φωτίζοντας ο ένας την μοναχική ατραπό των άλλων ... εκείνη που
οδηγεί στον πυρήνα του κύτταρού μας ... στην
πηγή της ύπαρξης
μας ... στην απαρχή
της δημιουργίας μας
...

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 24 Απρίλιος 2011 στις 11:28: Φίλε LIontas,

Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα γιά το εύωσμο στίγμα σου ...

Να είσαι και να περνάς καλά ... όπου και αν βρίσκεσαι ...