Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ακόμη ...

*

Κι αν τα φτερά μας , με τρισίλιο ματίσαμε ,
στους ματωμένους ώμους μας σε κάποια ράδα ...
και τις πληγές μας με ψαρόλαδο αλείψαμε ,
δίπλα σε βράχια που `σκαψε η σοροκάδα ...

Κι αν τα κορμιά μας σε σειρήνες παραδώσαμε ,
στου παραλογισμού την έκσταση και την κρεπάλη ...
και με ψαλμούς τους δαίμονες μας αφορίσαμε ,
ακροβατόντας στης απόλαυσης την ζάλη ...

Κι αν διοπτεύσεις σε νεκρά αστέρια πήραμε ,
και φάλτσα στίγματα μας ρίξανε στις ξέρες ...
κι αν οι θολοί ορίζοντες μας παραπλάνησαν ,
και το αρίβα μας αλλάξαν χίλιες μέρες ...

Ακόμη έξω στη βαρδιόλα μας περήφανοι ,
στεκόμαστε πανάρχαιοι στρατιώτες ...
φόρο τιμής στη θάλασσα σαν αποδίδουμε ,
του πεπρωμένου μας αιώνιοι δεσμώτες ...

Ακόμη τα παλιά κομπάσα μας χαιδεύουμε ,
του καραβιού μας καθορίζοντας την ρότα ...
και τις καρδιές μας ν` αντέχουν εκπαιδεύουμε ,
και να πορεύονται αγέρωχες σαν πρώτα .

* * *

Όταν ζεις με φαντάσματα …
ψάχνεις πάντοτε για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ...
Αλήθεια πόσα καλοκαίρια πέρασαν, θυμάσαι άραγε ;

Παρασκευή, 12 Ιανουαρίου 2007
Κάπου στον κόσμο ...

Προβολές: 90

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 5 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 30 Δεκέμβριος 2009 στις 23:15: Όταν ζεις με φαντάσματα …
ψάχνεις πάντοτε για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ...
Αλήθεια … , πόσα καλοκαίρια πέρασαν , θυμάσαι άραγε ;

Εξαιρετικο!!!

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 31 Δεκέμβριος 2009 στις 9:39: Ταξίδεμα με άνεμο ούριο
αποτυπώνει,διαπερνά,απο/χαιρετά.
Δημιουργική κι εμπνευσμένη χρονιά.