ΜΙΑ ΕΥΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑ

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

ΜΙΑ  ΕΥΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑ

Πάρε  από τα Χέρια μου Νερό

να πιείς να ξεδιψάσεις

μ' ένα Ολογάλανο Ουρανό

στο Γιόμα να προφθάσεις . .

Δίνω στα Χέρια σου Ευχή

να ντύσουν τα Μαλιά σου

με μια σταγόνα από Βροχή

που ανοίγουν τα Όνειρά σου . . .

Στα Πόδια σου  αφήνομαι

χωρίς την αμαρτία

Πρωταπριλιάς το Ξύπνημα

και Γνώση μιας Σοφίας . .

Μια  Ευλογία που ξεχνά

στου Κόσμου την ΠΑΙΔΕΊΑ

το άγγιγμα του Εσώτερου

που κρίνει δυό Πεδία ! .

ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ  ΑΝΑΡΤΗΣΗ 

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Με Μεγάλη Συγκίνηση για το Θείο Δράμα  . . .