ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ


Άνοιξε διάπλατα
ο ουρανός τα χέρια,
χάρισε στη θάλασσα
αγάπης περιστέρια.

Ταξίδεψαν οι θύμισες
σε πέλαγα χαράς,
διαβαίνοντας τα όρια
που φτιάχτηκαν για ‘μας.

Δάκρυσε ο άνεμος
σ’ απανεμιάς μετόχι,
και το νερό ζωγράφισε
με της ζωής τη λόγχη.

Προσπέρασαν το σήμερα
του δρόμου οι εποχές,
έδωσαν το στίγμα τους
σε πύρινες στοές.

Κι όταν αργά λυτρώθηκε
του κόσμου η ορφάνια,
χάρισε στα σύμπαντα
αγάπης περηφάνια.

---------------------------------------------------

[Ειρήνη]

Κωνσταντίνε το ποίημά σου υπερβαίνει τα όρια του ωραίου!!!

[Κατερίνα]

Με ρυθμό και νόημα Κωνσταντίνε !! Πολύ ωραίο...