Ο ΓΕΡΟ ΓΕΜΙΤΖΗΣ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Με τα πολλά στο λιμάνι πλεούμενα

ο γέρο γεμιτζής γυρίζει πάντα

και πού’ δενε θυμάται νιος τη γούμενα

και που παράγγελνε πόντζα λαμπάντα.

Με το κουρασμένο βήμα απ’ το λιμάνι

με τα σαπιοκάραβα τα γέρικα

τον αγιάτρευτο καημό του για να γιάνει

χάνεται στα πέριξ τα μαγέρικα.

Της ζωής απολειφάδι και ρεμάλι

μαζί μ’ άλλους ναυτικούς σαράβαλα

ρίχνει στο πιοτό ο φτωχός τεσσεροχάλι

να ξεχάσει της ζωής τα ντράβαλα.

Φαντάζεται τη γέρικη μπρατσέρα του

σε κάθε της αλαργινό ταξίδι

και καταριέται τα έρημα τα γέρα του

που τον άφησαν άχρηστο σκουπίδι.

Πώς θά’ θελε στην ύστερη την ώρα του

μακριά σε κάποιο ντοκ στην Αρζεντίνα

στην πλώρη πλοίου απ’ το πούσι αδιόρατου

να σβήσει από μαλάριας καραντίνα.

Με το κουρασμένο βήμα απ’ το λιμάνι

με τα σαπιοκάραβα τα γέρικα

τον αγιάτρευτο καημό του για να γιάνει

χάνεται στα πέριξ τα μαγέρικα.

Της ζωής απολειφάδι και ρεμάλι

μαζί μ’ άλλους ναυτικούς σαράβαλα

ρίχνει στο πιοτό ο φτωχός τεσσεροχάλι

να ξεχάσει της ζωής τα ντράβαλα.

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Καλημέρα. Ηταν μια εποχή που ακούγαμε τραγούδια σε ποίηση Καββαδία. Επηρεασμένος κι εγώ από την ποίηση του, έγραψα αυτή τη δημιουργία  με μερικές ναυτικές λέξεις, όπως γούμενα=παλαμάρι, πόντζα λαμπάντα= ψηλά το δοιάκι, γεμιτζής= θαλασσόλυκος, τεσσαροχάλι= είδος άγκυρας με τέσσερες γάντζους