ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΤΉΡΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Εσύ που δεσπόζεις στα όνειρά μου
και τα βάσανά μου χαλιναγωγείς
είσαι στα έρημα τα κύτταρά μου
το πιο μυροβόλο λούλουδο της γης.

Εσύ που πολύτιμα πετράδια
περιέχει της καρδιάς σου ο κορβανάς
μες στον ύπνο μου έρχεσαι τα βράδια
κι ολόκληρη τη ζωή μου αποπλανάς.

Χαμογελαστή μου Μόνα Λίζα
που φαντάζεις πλάσμα εξωπραγματικό
σ’ έβαλα στη σκέψη μου κορνίζα
της αναποδιές της μοίρας να νικώ.

Όσο ζω ποτέ δεν θα ξεχάσω
το πρόσωπό σου το καθάριο κι οβάλ
που το έχω χαράξει σαν τον Τάσσο
στης ψυχής την άφθαρτη την καρτ ποστάλ.

Να ήσουν Λάουρα κι εγώ Πετράρχης
στων παλιών των χρόνων το σκοταδισμό
να νοιώθω τυχερός αφού υπάρχεις,
ένα χερουβείμ στον κοσμοχαλασμό.

Πήρες την καρδιά μου που σου ανήκει
κι ένας πόθος με ζώνει διακαής
να με στήριζες σαν Βεατρίκη
στο καθαρτήριο μέσα της ζωής.

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Καλημέρα στους φίλους και στις φίλες.

Ένα δείγμα απ ΄ένα παλιό μου ποίημα σας στέλνω.

Ελπίζω να σας αρέσει.

Λεπτομέρειες αργότερα.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Καλό ξημέρωμα.

Σας παραθέτω ένα ποίημά μου

. Που μπλέκει τους δύο περίφημους ποιητές του Μεσαίωνα τον Πετράρχη με τη μούσα του τη Λάουρα και τον Δάντη που και αυτός με τη Μούσα του Βεατρίκη και το Βιργίλιο στο διάσημο έργο του Θεία Κωμωδία περνάει από την κόλαση και το καθαρτήριο Το άλλο πρόσωπο που μπλέκεται είναι ο χαράκτης Τάσσος με έργα του από κάρβουνο που οι παλιοί ασφαλώς και θα τον θυμούνται. Ένα άλλο πρόσωπο που ξέχασα να αναφέρω είναι και η Μόνα Λίζα ο πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι που εδώ την έχω εξιδανικεύσει ως γυναίκα.