Κυρίαρχος πολιτισμός στην πόλη

[Ιωαννης]

περίεργο να μιλάει
εν καιρώ ειρήνης
για σφαγές

που ακούστηκε
να ξημερώνει η νύχτα την ημέρα
με πληγωμένες όλες τις κορφές

στην αρχή ένα κλαδί τσακίστηκε
από χέρια κυρίαρχα ,είπε

έπεσε στην αγκαλιά ενός παιδιού μήπως
και αντέξει στις πληγές

ακολούθησαν άλλα

σύρθηκαν με το κεφάλι κάτω
στο ματωμένο χώμα
μήπως και ξαναγεννηθούν

μύριζε ο τόπος ξηρασία
και ας είχε νερό στα βράχια
και στα ξεροπήγαδα

αποτρόπαιο θέαμα, για μια
πολιτισμένη πόλη
με κοσμικές αρχές ,είπε

η σφαγή συνεχίστηκε
και ο πόνος απλώθηκε
σέρνοντας στον αέρα αιμάτινες πομπές

χωμάτινα τρόπαια σκαλισμένα
στους θρόνους
της πηγής

όλοι όρκίζονταν πίστη
για την πατρίδα
και ούρλιαζαν
σε πύργους με συρμάτινες κεραίες
κάνοντας την οθόνη να μεγαλώνει

και ήταν πρωί ακόμα

βλέπεις
ήταν άλλη μια αιμάτινη γιορτή

καταδικασμένη να επιτύχει

ο εχθρός δεν φαινόταν πουθενά

μα όταν κοιτάω ευθεία
στον δρόμο τον λευκό

πίσω μου ακολουθούν
ορδές κουκουλωμένες
με κατακόκκινο μανδύα στο
χρώμα της φωτιάς

φτύνουν καριέρες στείρες, καθεστωτικές
με δόντια σάπια
και στόμα σκοτεινό
σκοντάφτοντας στην ξερασμένη γή

-κοίταξε,είπε απέναντι
στην σκοτεινή αυλαία

ένας φίλος καρδιακός

ισσοροπώντας σε μια 

χορδή σπασμένη

σαρκάζει
την δική μου την ζωή

-δεν πρόκοψες λέει στην ζωή σου.
-δεν πρόκοψες

ναι,

μα πάντα υπήρχε κάποιος να περπατεί
στο πλάι μου απάντησα

-σίγουρα φυλάει την πηγή
για μια στιγμή παράδοσης
στό ψέμα στην μιζέρια
στους μέτριους στοχασμούς,είπε

η νύχτα πέφτει
μέσα στο φέγγος αστραπής

έτρεμαν στους κήπους
τα παιδιά
και τα λουλούδια προσεύχονταν
ν ανθίσουν

όλοι προσμέναν την βροχή

εποχές ξηρασίας βλέπεις
και είναι τόσο ορατές όσο ποτέ

θρήνος βουβός ακούστηκε

σαν μητρικός ολολυγμός

και προσευχές
και κλάμα παιδικό

το πρώτο δάκρυ έπεσε

[Ιωαννης]

καλησπέρα σας

είναι σκέψεις που απο καιρό

με απασχολούν

μα δεν είμαι καθόλου σίγουρος

οτι γράφονται με τον τρόπο που τους αξίζει

ι.ζ

[Stauroula Chronopoulou]

************************************************************

Καλοδουλεμένο Δημιουργικό

~ ΠΌΝΗΜΑ  ΨΥΧΗς ! ! !

ΓΙΑΝΝΗ , Σ ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ! ! !

ΜΑΓΙΑΤΙΚΑ ΔΡΟΣΟΚΑΛΛΗΣΠΕΡΑΚΙΑ ΜΑς ! ! !

ΓΕΙΑ ΜΑς ! ! !

* Λ Α Μ Ψ Η *

***********************************************************

[Ντζούνης Κωνσταντίνος]

Ωραίο!

[Παντελής]

μου θυμίζει το ποίημα σου πολλές άλλων μεγάλων επιρροές,

μα έχεις το δικό σου αξιοζήλευτο τρόπο γραφής.

καλημέρα σου Ιωάννη.

[Χαράλαμπος Γιαλαμάς]

Το ποίημα αυτό εκφράζει κ εκφράζεται.

Προκαλεί αδιέξοδα στη σκέψη με όλα τα διαδραματιζόμενα, γι αυτό και ολοένα ανάλογη θεματολογία ανακυκλώνεται σε όλους μας αγωνιωδώς.

Πάντως, προδρομίζει καλύτερες εξελίξεις μέσα απο την στωϊκή του διαπιστωτικότητα και ως αποτέλεσμα έντονων συναισθηματικών διεργασιών αλλά και ως γοερή καταγγελία ενός τέλματος, ενός αδιεξόδου, του ίδιου πάντα αλλά με χαρακτηριστικά εποχής, εκπροσωπόντας μια κραυγή αγωνίας στο σύνολό της, γιατί;;;

το πρώτο δάκρυ έπεσε

Μπράβο Γιάνννη που ακούς έντονα τον παλμό της εποχής που ζούμε!