Ο ΧΡΟΝΟΣ

[γιωργος ιακωβου]

ποσα πολλα θα ηθελα να πραξω

να ζησω να γευθώ να προλαβω

η ζωη στον χρονο τρεχει

με προσπερνα σαν το φως

που ψαχνει δρομους

να διαβεί

ποσα πολλα θα ηθελα να κανω

να τα χαρώ να τα απολαυσω

ο χρονος την ζωη την πιεζη

την λιγοστευει μερα με την μερα

σαν το φως που το διαδεχετε το σκοτος

σε ενα αεναο παιχνιδι

ποσα πολλα θα ηθελα να μαθω

να γνωρισω να ερωτευθω

τον χρονο μου μακαρι να τον δεσμευα

να μην με προσπερνα 

μα ματαια αυτος ειναι παντα ανικητος

βουβος παγερος χωρις φωνη χωρις προσωπο

ποσα πολλα  θα ηθελα ,θα ηθελα

μα δεν μου φτανει ο χρονος

θα ζησω μονο το σημερα το τωρα

αυτο που τωρα ζω και αισθανομε

ισως γιατι ειναι η μονη στιγμη

που νικω τον χρονο γιατι ζω

γιατι υπαρχω γιατι ονειρευομε

γιατι αγαπω γιατι θυμαμε

γιατι νοσταλγώ 

γιατι ο χρονος εκεινες τις ωρες 

σταματά !!!!

[Ντζούνης Κωνσταντίνος]

Ώραίο!