Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Παρά θίν' αλός

Αυγουστιάτικο φεγγάρι

Η θάλασσα ακύμαντη
μπροστά μου απλωνόταν
φλοισβίζοντας γλυκά λογάκια στο γιαλό
που το ‘παιζε ασυγκίνητος.
Στα πόδια μου κατέληγε του φεγγαριού η στράτα
που με καλούσε ήρεμα
στον ουρανό ν’ ανέβω.
Δυο κοριτσάκια δροσερά όσο και το νερό
παίζανε στην αγκάλη του ˙
σα δυο παπάκια όμορφα
αθόρυβα και απαλά στους κόλπους του
γλιστρούσαν
βγάζοντας αριά και που
φωνούλες αγαλλίασης.
Απέναντι
λαμπίριζαν
μικρών χωριών τα φώτα
ενώ
βαρκούλες όλο τσαχπινιά
νωχελικά λικνίζονταν στου φεγγαριού το φως.

Και εγώ σε ταύτιση απόλυτη με τούτη τη γαλήνη
έμενα ακίνητος σαν απομαγεμένος
από την τόση ομορφιά
που με περιτριγύριζε
και μ’ έκλεινε
εντός της
νιώθοντας το είναι μου
με όλα τούτα
ένα.

‘‘Νυν απολλύοις …’’

Αρχές του Τρυγητή 2014
XrIstoS014@gmail.com

Προβολές: 93

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 2 μέλη

Σχόλιο από τον/την Χρήστος Σκανδάμης στις 22 Σεπτέμβριος 2014 στις 23:00: Αποχαιρετισμός του καλοκαιριού

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 26 Σεπτέμβριος 2014 στις 9:06: Πολύ Γλυκό .....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλημέρα Χρήστο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 26 Σεπτέμβριος 2014 στις 20:31: Σε κάποια σημεία είχα την αίσθηση δημοτικού τραγουδιού!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 26 Σεπτέμβριος 2014 στις 22:20: καλό χειμώνα λέμε στο χωριό μας όταν φεύγουν οι ξενιτεμένοι μας, και του χρόνου με το καλό το καλοκαίρι,

γράφω κοινότυπα λόγια για να το ευχηθώ και σε σας.