Κοιτάζω Ταπεινά !

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Μόνο στο Μέτωπο
κοιτάζω ταπεινά,
βλέποντας κάτω
απ' τη σκιά σου.
Είναι μονάχα αναφιλητά
όταν ξεχνάει η ζωή
τα όνειρά σου.
Πέρασες το Ρουβίκονα κρυφά
και έλαμψε ο Κόσμος
στη στιγμή μπροστά σου.
Ξεχάσθηκε το χθές
στο σήμερα που έφυγε
να πάει καλιά σου.
Ένα σκαλί ανεβήκες
ξανά όταν ό άνεμος
χτένισε τα μαλλιά σου.
Κι αν ο χρυσός σε θάμπωσε
χωρίς να το γνωρίζεις,
σου δωσε φως και χρώμα
η ζωή για να τη 'νε στολίζεις.
Μια ανάσα, αέρινης γης
είναι το σύνολο της ύπαρξης
όπου στον άνθρωπο αξίζει,
χωρίς το δεν και το μετά
όταν ο πόνος στον αιώνα τούτο χτίζει.
Η Αξία είναι το πέρασμα
μες το κενό που αφήνει,
το χελιδόνι όταν πετά
κι ο Ηλιος το τυλίγει...

[Πάρης Παπανικολάου]

Υπέροχο Κωνσταντίνε...

καλή σου μέρα !!!

[Ειρήνη]

Είναι μονάχα αναφιλητά
όταν ξεχνάει η ζωή 
τα όνειρά σου.

Έτσι είναι Κωνσταντίνε!

Πολύ ωραίο!!!

Καλό βράδυ!

[ΠΑΥΛΙΝΑ]

Ομορφο Κωνσταντίνε!

καλημέρα

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!