Μια χούφτα δάκρυα

[Βασίλης Γιαννόπουλος]

Ελλάδα έφυγες και αποφάσισα να σου γράψω

σκέψεις και ανησυχίες στο χαρτί να καταγράψω

 Μέσα στα σπλάχνα σου ψέματα και αλήθειες να ψάξω

χτυποκάρδια και ανησυχίες μαζί σου να μοιράσω

 

 Να σου αφιερώσω στίχους και μια χούφτα ‘γιατί΄

Να ακούσεις έστω και για λίγο της ψυχής μου την κραυγή

Άραγε Ελλάδα μου αργεί η χαραυγή σου να φανεί

Ή μπήκες σε μια εποχή δίχως επιστροφή

 

Ελλάδα με πάθος και με λύπη το μελάνι απόψε στο τετράδιο κυλάει

 Το χέρι μού τρέμει και η καρδιά το στήθος μου τραντάζει

καθώς χτυπάει Με δάκρυα απογοήτευσης το χαρτί όταν γράφω συνεχώς λερώνω

 Δεν παύω να σε αγαπάω μα κάποια λάθη στα χρεώνω

 

Πριν σε στήσω απέναντι μου και στα μάτια σε κοιτάξω

 Αποφάσισα στο ένδοξο παρελθόν σου πρώτα να ψάξω

 Να σου θυμίσω ξεχασμένες στιγμές και δοξασμένα γεγονότα

 Και πόσο κάποτε ζωντανή και ανδρειωμένη ήσουν σαν πρώτα

 

 Για μια γενιά κάπου εκεί στη δεκαετία του πενήντα να σου ψιθυρίσω

Και πως την έχεις ήδη ξεχάσει τολμώ να στοιχηματίσω

Που στάθηκε απέναντι σε σιδερένιους γίγαντες θαρραλέα χωρίς φόβο

 Με αλεξίσφαιρες ιδέες και με όπλο την φωνή τους μόνο

 

Με ματωμένα δάκρυα δεν λύγισαν στον πόνο

 Μα δώσανε μαθήματα ιστορίας και στην μνήμη μας σταμάτησαν τον χρόνο

Κοίτα ειρωνεία της τύχης, κοίτα πως τα ΄φερε η μοίρα

 Κάποτε απειλήθηκες, κινδύνεψες να μείνεις χήρα

 

 Μια χούφτα παιδιά σου όμως θυσιάστηκαν και πέσανε ηρωικά στης καρδιάς σου τις πύλες

 Άλλοι τόσοι σήμερα σε πουλάνε και μετράνε τα λεφτά τους δίπλα στις ακρόπολης τις στήλες

 Πατρίδα μου γλυκιά έχεις μάθει κάθε βράδυ με παραμύθια να με νανουρίζεις

Και καθώς πάω να ξυπνήσω φροντίζεις πάντα να με χαστουκίζεις

 

Τα όνειρα μου χωρίς ενδοιασμούς έμαθες να τεμαχίζεις

 Και με ευκολία ξέρεις πάντα τις ελπίδες μου να τις καταπνίγεις

Ελλάδα αιμορραγείς και δεν σου κρύβω πως είσαι πληγωμένη

ξέρω πως σε μια ιστορία που συνεχώς εγκυμονεί έχεις μάθει να είσαι φιμωμένη

 

 Πατρίδα μου εσύ που μοίρασες τη φλόγα του πολιτισμού στα πέρατα της γης

Έμαθες πια να θυσιάζεις στο βωμό του υλισμού τις αρετές της δικής σου της ψυχής

 Και ενώ χωρίς καμία απολύτως ενοχή μένεις αναίσθητη εκεί

Έρχεται το ψυχρό αεράκι της διαφθοράς τη φλόγα σου να σβήσει την ιερή

 

 Σ ευχαριστώ πολύ για τη φωτιά που μου προσφέρεις όταν διψάω

Σ ευχαριστώ πολύ για τις γροθιές κάθε φορά που ματώνω και πονάω

και ενώ εδώ και καιρό σου κραυγάζω από θλίψη και οργή

εσύ βγάζεις σε πλειστηριασμό την ιστορία σου και τη δική μου την αναπνοή

 

 Ελλάδα μην μου κρατάς κακία άλλο στο σκοτάδι δεν αντέχω

 Εσύ επιλέγεις να με αποφεύγεις εγώ όμως διαλέγω να σε λατρεύω

Ελλάδα εσύ που ξέχασες τα παιδιά σου εσύ που τα περιφρονείς

 να ξέρεις ότι κάθε φορά που πεθαίνεις αυτά θυσιάζονται για να αναστηθείς

 

 Ελλάδα σου αφιερώνω καημούς παράπονα και μια χούφτα αλήθειες

Σου αφιερώνω την καρδιά μου λίγα δάκρυα και ένα σωρό ελπίδες

Ελλάδα σου χρεώνω αποτυχημένα όνειρα και σκόρπιες ευθύνες

Ελπίζω στο αύριο μα δεν ξεχνώ το χτές μητέρα όλων μας θυμήσου που ήσουν και τώρα που πήγες

Φεβρουάριος 2001

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Βασίλη καλώς όρισες στη γωνιά.

Θα το δεις ότι είναι πολύ ζεστή αυτή η παρέα.

Φιλαράκι καλό χειμώνα και να τα λέμε  από εδώ.

Και εύχομαι αν και το ξέρω πως όσο πιο συχνά επισκέπτεσαι αυτή την παρέα τόσο πιο έντονα θα σου έρχεται να αποτυπώνεις τις σκέψεις σου,βλέπεις είμαι παθών.

[Παντελής]

καλώς ήρθες Βασίλη με την ελληνική παιδεία και αγάπη για τον τόπο σου.

[Πάρης Παπανικολάου]

Σε καλωσορίζω κι εγώ στην γωνιά μας Βασίλη!!!

Σ' ευχαριστούμε θερμά που μοιράστηκες το εξαίρετο έργο σου μαζί μας!

Καλό χειμώνα να έχεις και περιμένουμε να διαβάσουμε κι άλλες από τις δημιουργίες σου!!!

 

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Θαυμάσιο ............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

Καλως ηρθες!

[Βασίλης Γιαννόπουλος]

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας...χαίρομαι ιδιαίτερα που έγινα μέλος τησ όμορφης σας παρέας...Ενα ξεχωριστό ευχαριστώ στο Χρήστο Αθανασόπουλο που με μύησε σε αυτή τη ποιητική γωνιά.