Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΜΑΘΕ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ

Παράτησε τα κομπολόγια,
Δεν σώζεσαι με τα δάκρυα,
Να σ' αγαπούνε τα σόγια,
Βρες μόνος σου την άκρια.

Περάσανε τόσα χρόνια,
Και παρέμεινες στα ίδια,
Πρώτα έβρισκες συμπόνια,
Τώρα λεν άντε στα τσακίδια.

Μη σηκώνεις πια τα χέρια,
Ενός κακού έπονται μύρια,
Ζητούν όλοι στα λημέρια,
Να τους λύνεις τα μυστήρια.

Μη περνούν άδεια τα χρόνια,
Και πλεύσεις νωρίς τα λοίσθια,
Μάθε να ζεις με ομόνοια,
Μετά βγάζεις κι άξια μίσθια.

+ 6/9/13
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ
ΑΝ ΤΑ ΝΙΩΘΕΤΕ
ΚΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ
ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ.

ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!!

Προβολές: 98

Σχόλιο από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 6 Σεπτέμβριος 2013 στις 14:04: Διαβάζοντας ξανά και ξανά αυτό που μ' έκανε εντύπωση και μ' άρεσε είναι η καταπληκτική ομοιοκαταληξία!

Μακάρι να μπορούσαμε να το καταφέρναμε όλοι αυτό!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 6 Σεπτέμβριος 2013 στις 16:59: εγώ τζοσε θαυμάζω αυτούς που γράφουνε ελεύθερα, γιατί είναι πιο πλούσιο το πλαίσιο του στίχου τους.

δεν έκανες αναφορά στο νόημα, για να το βάλεις στα αγαπημένα, θα βρίσκεις κάποια μικρή αξία.

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 6 Σεπτέμβριος 2013 στις 17:04: Aν απο αυτά που έχεις προαναφέρει καταλαβα αυτο το ελαχιστο που κατάλαβα απαντησες μόνος σου στο προβλημα σου

Μάθε να ζεις με ομόνοια,

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 7 Σεπτέμβριος 2013 στις 1:20: Ένοιωσα την ανάγκη να διαβάσω το φίλο ποιητή Παντελή και να του πω ένα καλησπέρα.

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 9 Σεπτέμβριος 2013 στις 16:02: δεν έχουμε άλλη επιλογή από τη ζωή αυτή που μας αναλογεί και αν είναι άλλοτε πικρή...σκληρή...παράλογη...είναι το ελάχιστο και το όλο που κατέχουμε και όπως έρχεται με ότι δύναμη έχουμε παλεύουμε...ακόμη και στη νύχτα στο σκοτάδι υπάρχει ομορφιά...ζωντάνια στον πόνο...αξία στην ομόνοια!!!!!!!καλησπέρα παντελή με την καρδιά σου την μεγάλη!!