Κλεινεις τα ματια μπρος σε εναν καθρεπτη και ονειρευεσε το παρελθον ανοιγοντας τα μπρος σου απλωνετε η πραγματικοτητα το τωρα που τοσο αδυσωπητα μας τρομαζει.

[γιωργος ιακωβου]

Στο καθρεπτη κοιτιεμε βασανιστικα
ο χρονος ειδωλικα με συντροφευει
στο προσωπο σημαδια
διασπαρτα χαραγμενα στο περασμα μου αφησε.

Ακινητος,στεκω τα παιδικα μου προσωπεια
νοσταλγω
τα ματια κλεινω,
στιγμες ζωης απομακρες,
στου μυαλου τα φυλακισμενα κελια,
τα κλειδια ψαχνω να ξεκλειδωσω,
χαρα ανειπωτη ,να νιωσω.

Ματαια για μια στιγμη
την παιδικη αθωωτητα συναντησα, αναμνησεις στου χρονου
το ονειρο το εζησα,
μα ματαια τωρα πια, τα ματια
ανοιξαν το ονειρο οι αναμνησεις εσβησαν,
και ο καθρεπτης εκει εμπρος μου αλυπητα στεκοταν.

[Χρήστος Σκανδάμης]

Αφού ζούμε θα αποκτούμε και σημάδια κι όσο κι αν νοσταλγούμε τα παιδικά χρόνια δεν γυρνάνε πίσω

[Τσιανος Τακης]

Ωραια τα παιδικα οπως κι αν περασαν.Ακομα ζω τα ονειρα τους......

Οσο για τα σημαδια ιδεστα με καλο ματι .Δηλωνουν την πειρα σου!!!

[Δημήτριος Γκόγκας]

Να και κάτι διαφορετικό, πέρα από την σπουδαιότητα της έμμετρης λατρείας μας. Γιατί όση δύναμη έχει η ρίμα, άλλη τόση δύναμη έχει ο παζός λόγος στην ποίηση:μα ματαια τωρα πια, τα ματια
ανοιξαν το ονειρο

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Πολύ όμορφο το γραπτό σου !!!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Πολύ ωραίο !!!!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ καλο!!!

[Ειρήνη]

και ο καθρεπτης εκει εμπρος μου αλυπητα στεκοταν!!!!

Πολύ όμορφο!!!