Εγώ …

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Στάθηκα μπρος τον εαυτό μου δικαστής
με ύφος βλοσυρό και οργισμένος,
κι όταν στα μάτια κοιταχτήκαμε ξανά
τότε τον ρώτησα ... προς τι το μένος.

Αίφνης εννόησα ποιός είμαι τελικά
τι με κρατάει δέσμιο του έλους,
πως χάθηκαν τόσα ιδανικά ...
το ρόλο μου στη φύση επιτέλους.

Είμαι λοιπόν ένας δειλός ... κοινός θνητός
στου κόσμου τη ροή μιά μετριότης,
της ιστορίας ο μεγάλος ουραγός
που θα ξεχάσει η αιωνιότης.

Ο ισοβίτης των πέντε ωκεανών
στην ρίμη των καιρών παραδομένος,
αληταράς των οργισμένων θαλασσών
στου χρόνου τα υπόγεια χαμένος.

Οιωνοσκόπος περασμένων εποχών
τυχωδιώκτης κάλπικων λαφύρων,
εγκλωβισμένος στην οδό των ενοχών
συλλέκτης ανεκπλήρωτων ονείρων.


* * *


Κάπου στον Ινδικό προς Κίνα
Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*
Να έχετε μια όμορφη ημέρα !

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!

[Τσιανος Τακης]

Αξαιρετικο!!!!!! οπως ολα σου τα ποιηματα!!!!!