ΤΑ ΓΙΟΥΒΑΡΛΑΚΙΑ

[NO]

Το Σάββατο τ’ απόγευμα, λίγο πριν την εσπέρα

υπό τους ήχους που ’βγαζε τσιγγάνου το σουραύλι

στου καφενείου την δροσιά, στην φυλλωσιά πιο πέρα

με έναν φίλο παίζαμε,… μία παρτίδα τάβλι     

 

Έξτρα τραπέζι πλαϊνό, που στέκουν οι καφέδες

και το τασάκι ξέχειλο με γόπες και τσιγάρα,

απ’ την κουζίνα μύριζαν τηγανητοί κεφτέδες

και δυο γερόντια πλάι μας, κάπνιζαν σαν φουγάρα

 

Και βρίζω τον αντίπαλο, και όταν δεν με βρίζει

«γαμώ και τις εξάρες σου, γαμώ την αφεντιά σου»

κι ενώ αυτός ξεδιάντροπα με καγχασμούς με πρήζει

μου φώναξε ο καφετζής, «σε ψάχνει η κυρά σου»

 

Κλαρίνο στέκω με την μια, στα δυο το σώμα σπάζω

τρέχω, κομμάτια γίνομαι, στην σκάλα σκουντουφλάω

στα τέσσερα μπουσούλησα, τ’ ακουστικό αρπάζω

ποιους να χρωστώ λογαριασμούς και τώρα τους ξοφλάω; 

 

-Πετάξου πριν να κλείσουνε κιμά να αγοράσεις

Αύριο, που σ’ αρέσουνε, θα φτιάξω γιουβαρλάκια

μην το ξεχάσεις μάτια μου μη θέλεις να με σκάσεις

δεν προλαβαίνω μόνη μου, θα πλύνω τα χαλάκια

 

Αυτά μου είπε η κυρά και η καρδιά πετούσε

Θεέ μου, μ’ είπε μάτια μου, έλεγα και γελούσα

κορδώθηκα μα σκέφτηκα πως κάτι με χαλούσε

το τάβλι θα τελείωνα, μετά  θα αποχωρούσα

 

Μα η παρτίδα ατέλειωτη κι ως ήταν πιθανό

μήδε χασάπη πρόλαβα… ούτε κιμά να πάρω  

και η κυρά που άλεσε τον φρέσκο μαϊντανό

θαρρώ πως με το δίκιο της θα μου ’βαζε κολάρο

 

Το βράδυ ήταν ήρεμο δεν είπαμε μια λέξη

όμως θαρρώ πως έβλεπα ότι κρυφογελούσε

είναι ψυχούλα σκέφτηκα εμένα για ν’ αντέξει

μην τάχα με συγχώρησε… ή με περιγελούσε;

 

Και έφτασε η Κυριακή, ήρθε το μεσημέρι

μοσχοβολά το σπίτι μας σουβλάκια και μπριζόλες

κι όμως παραξενεύτηκα σαν έριξε πιπέρι  

σε κάτι άλλα που ’βραζε σε δύο κατσαρόλες

 

Μα έβαλε στο πιάτο της σουβλάκια και μπριζόλα

κι εμένα μου σερβίρισε νερό με λάσπη ρύζι

μακεδονήσι έπλεε,….. δύο φύλλα όλα κι όλα

-Περίσσιος, μου ’πε ο κιμάς, μα φά’τον σου αξίζει.

 

[NO]

Πάνε οι ταβέρνες, τώρα θα τρώμε σπίτι............ Χα χα χα!!!!

[Ειρήνη]

Τώρα στον ύπνο μ' έπιασες,

πώς λέμε εξαπίνης, (χαχα)

 βρέθηκες κι είν' απίστευτο,

εσύ εντός της δίνης!

Αυτό σαν προσφάι! Θα επανέλθω

[Ειρήνη]

Απ' την οσιομάρτυρα έπαθες τέτοια νίλα, να τρως βραστά,την Κυριακή μαϊντανού τα φύλλα. Πού να σκεφτείς, μες τον ζωμό, θα έκανες παπάρες, ενώ εκεί κοπάναγες, στο τάβλι, για εξάρες. Όταν ξεχνάς και τον κιμά μαζί και το χασάπη το ρύζι ήταν φυσικό να στο σερβίρει λάσπη. (περίπατο "τα μάτια της" πάνε και η αγάπη) Να δώσω κι άλλη συνταγή αν θέλει στην Ελένη γιατί από καμώματα τέτοια 'μαι μαθημένη. Τη συνταγή πώς γίνεται  αβίωτος ο βίος την έχω και την εκτελώ και να την κάνει ομοίως χαχαχαχα Το πώς στο εκτελεστικό απόσπασμα να στέλνει πες να περάσει από δω  να μάθει η Ελένη

[Ειρήνη]

Σε εκτέλεσα ή μου φαίνεται? χαχαχαχαχαχαχαχαχα

Όμως χωρίς αστεία είσαι μανούλα στο είδος!! ωχ! Πατέρας ήθελα να πω!

[NO]

Αχ βρε Ειρήνη έχασα στο τάβλι, στην αγάπη

και τώρα να χαιρέκακα τ’ ακούω κι από σένα  

σιχάθηκα και τον κιμά μαζί και τον χασάπη

και αυτά τα μαϊντανόφυλλα τα στο νερό βρασμένα

 

Στο κάτω, κάτω τον λαπά δοκίμασα μονάχος

το στόμα μου δεν άνοιξα κι ας ήμουν τσατισμένος

απ’ το γινάτι σιωπηλός απέμεινα σαν βράχος

γιατί και στο απόσπασμα να πάω πεινασμένος;

 

Όσα τραβάς καμώματα εγώ θα τα πληρώσω;

Κι ορίζεις μ’ εκτελεστικό το τέλος ενός βίου

Τρέμω μην έρθει κι η –ξινή κι εκεί θα παλαβώσω

άμα ταιριάξει τον κιμά με το πουλάκι τσίου

 

(μην πει η alter eggo πως δεν βοήθησα χαχαχαχα)

 

Ειρήνη είσαι αναγνωστική απόλαυση χαχαχαχα

Εγώ μπορεί να είμαι πατέρας αλλά κι εσύ δεν πας πίσω, εσύ κι αν είσαι μανούλα. Χα χα χα να είσαι καλά.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ καλό το χιουμοριστικό !!!!!!!

Έτσι  διευκόλυνε να φτιάξει το στομάχι

να συνεφέρει σύντομα το φόβο που`χει αράξει

και τη νοοτροπία σου  , με ύπνο ζηλευτό

να ξεπληρώνεις Κράζωντα  το κάθε σου φευγιό...  

[NO]

Ναι έχεις δίκιο Τάσο μου έφτιαξε το στομάχι

κι ευτυχώς του καναπέ δεν δόθηκε η μάχη Χα χα χα

 

Αχ βράχνιασα Γρηγόρη μου και πια φωνή δεν έχω

μα ευτυχώς με αγαπά κι ας λέει δεν αντέχω Χα χα χα

 

Σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση. (Γρηγόρη μου τα ποιήματα μου είναι σενάρια της νοσηρής φαντασίας μου, δεν είναι έτσι η Ελένη μου, όχι τίποτα δηλαδή μην τα πάρει καμιά μέρα στο κρανίο με αυτά που τις γράφω, και γίνουν τα αστεία σοβαρά Χα χα χα)

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Ελένη είσαι αρχόντισσα ο Κράζων αν σε πρήζει

να του σερβίρεις συνεχώς τη λάσπη με το ρύζι

άκου να θέλει ο αφελής σουβλάκια και μπριζόλα

πάλι καλά δε ζήτησε να πιει και τη ρομπόλα

 

Για μάζεψε του τα λουριά σαν να έχει πάρει θάρρος

και ζύγισε τον στα κιλά χμ πήρε πολύ βάρος

βγάλε το ρύζι απ΄το νερό και δώστου το να φάει

σαν το σκυλί το νηστικό πρέπει να σε κοιτάει

Ακούς ο αθεόφοβος ταβλάκι μα και χάζι

 η Ελένη όλες τις δουλειές και αυτόν να μη το νοιάζει

μαζί σου είμαστε Ελένη μου όλα να του τα κόψεις

και αν βάζει πονηρά στο νου και αυτό μόνο με δόσεις

Μπορεί να είναι φίλος μου να είναι αδερφός μου

μα δεν ξεχνάω πως μαζί είναι και ο εχθρός μου

και όσο θα νοιώθω πως θα τρώει νερό χωρίς το ρύζι

θα τρώω τα σουβλάκια μου αυτός να τα μυρίζει

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Βάλε Τασία κάρβουνα να ψήσουμε σουβλάκια

να δεις τι σου έχω για μετά άι δε βάζεις με το νου σου

μα τι έπαθες γυναίκα μου πετάν σπίθες τα μάτια 

με βλέπω σαν το ναυαγό απτο πολύ το φτου σου

[NO]

Και λίγα λες Γρηγόρη 

θα έψαχνα βαπόρι!!!!

Χα χα χα