ΝΟΣΤΙΜΗ ΓΚΑΦΑ

[NO]

Δευτέρα ήτανε θαρρώ, μια δύσμοιρη Δευτέρα

που απ’ το πρωί το έδειξε, θα πήγαινε στραβά

η γκαντεμιά πλανιότανε σαν σκόνη στον αέρα 

η τύχη μου με γέλασε κι ανάποδα τραβά 

 

Η μηχανή με άφησε στο δρόμο από βενζίνη

το πορτοφόλι ξέχασα στο σπίτι, στον μπουφέ

το κινητό αφόρτιστο, στα νεύρα μου τη δίνει

και στ’ άσπρο παντελόνι μου έχυσα τον καφέ

 

Πάει η μέρα τέλειωσε, μόνος αναφωνούσα

σαν μεσημέρι έφτασε και πάω στην συμβία

το δάχτυλο θα ράγισα σαν βλάκας και πονούσα  

όταν μια πέτρα κλώτσησα από θυμό με βία

 

Κουτσαίνοντας και βρίζοντας κάποια κωλοχανεία

να γευματίσω έτρεξα, ναι, πείναγα σαν λύκος

άντε κυρά δεν έστρωσες, ούρλιασα με μανία

στην πιο καλή μαγείρισσα φέρθηκα σαν αγροίκος

 

-Αγάπη μου δεν είπαμε πως δεν θα μαγειρέψω;

Μου είπε μελιστάλαχτα με την γλυκιά φωνή της

μα έχουμε επέτειο…. κι είπες θα φάμε έξω

«Θεέ μου παίζω άτσαλα με την υπομονή της»

 

Αμέσως τούτο σκέφτηκα, ..μετά ήρθαν τα άλλα,

δώρο δεν της αγόρασα και ούτε ένα λουλούδι

λες άχυρα πως κουβαλώ στην άδεια μου κεφάλα

το βλέπω τώρα θα καώ, σα να ’μουν πελεκούδι

 

Όμως εκείνη τσιμουδιά, δεν έβγαλε η δόλια

άντε μου είπε να πλυθείς πριν φύγουμε να πάμε

σε κείνο το γωνιακό,…. να φάμε τα φασόλια

που κάνει με τον παστουρμά και τόσο αγαπάμε

 

Θαυμάζω της βλακείας μου πολύ το μεγαλείο

και γάιδαρος θα έμοιασα στην συμπεριφορά

σαν είπα δίχως να σκεφτώ, ετούτο το γελοίο,

άντε να φάμε νόστιμα …κυρά μου μια φορά

 

Αφού το είπα απ’ την αρχή, στραβά πήγε η μέρα

κακούργα μοίρα απ’ το πρωί με κακομελετά

πολλάκις καταράστηκα ετούτη τη Δευτέρα

περίσσιο θα ’ναι να σας πω,… τι έγινε μετά

 

Εκείνη στο κρεβάτι μας μονάχη της πλαγιάζει

κι εγώ κουτσοβολεύομαι στον έξω καναπέ

κι οι δυο μας θεονήστικοι μα πιο πολύ με νοιάζει

που μοναχός μου σήμερα θα φτιάξω το φραπέ.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

χαχαχα αστειρευτο το χιουμορ σου!!!

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Αγαπητέ φίλη Κράζωντα δε θα γελάσω με το πάθημα σου.Είναι αυτό που λένε ούτε στον εχθρό μου.Συγκλονίστηκα.

κι οι δυο μας θεονήστικοι μα πιο πολύ με νοιάζει

που μοναχός μου σήμερα θα φτιάξω το φραπέ.

Ξέρω τι είναι να φτιάχνεις μόνος σου τον καφέ και σε συμπονώ.Στα δεκαεφτά χρόνια λίγες οι φορές που το έχω κάνει και πράγματι είναι μαχαιριά στην καρδιά.Αρνούμαι να σε χτυπήσω τώρα που είσαι τόσο ανυπεράσπιστος.

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Μα τι έγραψα στο φίλο μου

τι κάνει ένα γράμμα

αυτό το πληκτρολόγιο

θα φταίει φιλαράκι

μη βάζεις άλλα με το νου

ήταν ένα σφάλμα

να και για συμπαράσταση

θα φτιάξω φραπεδάκι.

[NO]

Γιώργο μου και Παυλίνα μου κι εσύ βρε Κωνσταντίνα

εσείς σαν φίλοι καρδιακοί μόνο με συμπονάτε

και θα δεχθώ τις συμβουλές, με τούτα και με κείνα

μα ο Χρήστος κάνει ζαβολιές, γι αυτό μην του μιλάτε

 

Εσάς πολύ ευχαριστώ τον πόνο μου νογάτε

με κανά-δυο μαλαγανιές τα μπάλωσα εν τέλει

μα σκέφτομαι κάποιες φορές, ας με φωνάζουν γάτε

αυτό της τύχης μου που λεν: “πως άμα δεν σε θέλει…”

[NO]

Χρήστο πες μου πως τόλμησες και δήθεν από σφάλμα

να με φωνάξεις “φίλη σου” σαν να ’μουν θηλυκό

με βούρλισες ασύνετε και δεν κατέχω πράμα

εγώ σαν τον Τσατσόπουλος ειμ’ άρρεν θρυλικό

 

Αυτό είναι φίλε μπαμπεσιά κι ας λες ότι λυπάσαι

αυτό είναι πισώπλατη σου λέω μαχαιριά

αυτό ν’ ακούσεις μοναχά, ετούτο να θυμάσαι

αυτό πια είναι προσβολή, ξυπνήσαν’ τα θεριά

 

Αμέσως τώρα ξεκινώ στα Γιάννενα ανεβαίνω

και ροβολώ στο κάστρο του, ωσάν Αλή Πασάς

μην κλαίτε γυναικόπαιδα, πια δεν καταλαβαίνω

για ένα σίγμα έγινες, αγρίμι που λυσσάς

 

Και τάχα τώρα με πονάς και τάχα κάτι φταίει

τάχα το πληκτρολόγιο, τάχα τα δάχτυλα σου

μπαμπέση μ’ εκδικήθηκες, ο λόγος σου με καίει

θα σου λιμάρω μόλις ’ρθω τα ακροδάχτυλα σου 

 

Κι αφού μετά δεν θα μπορείς στα χέρια σου να πιάνεις

μήδε το πληκτρολόγιο και μήδε το κουτάλι

ώσπου να γίνεις ικανός, μέχρι καλά να γιάνεις

θα σου χτυπήσω τον καφέ, να πιεις φραπέ και πάλι

[ΤΥΨΕΙΣ]

είσαι μεγάλη Ιστορία !!!! πολύ ωραίο γέλασα με την καρδιά μου !!!

 

Όμως θα δώσω συμβουλή και ξεκίνα απ την αρχή.

την όποιαν σχέση σου κάθε μέρα να  γιορτάζεις

έτσι που άγιο να σ ανεβάζει άγιο να σε κατεβάζει

θα λές με ύφος σοβαρό εγώ κάθε μέρα το ζητώ

είναι δική μου αρχή την κάθε μέρα να θωρώ μοναδική

έτσι στο τέλος θα το δείς ,  ούτε αυτή δεν θα θυμάται μέρες θα μπλεχτεί !!!!!

 

χαχαχαχα !!!

[Ειρήνη]

Δεν είναι που ξεχάστηκε το γεύμα με τη Λένα
είναι οπού μειώνεται η μνήμη ολοένα.

Γίνεται η κατάσταση όλο και χειροτέρα,
δεν είναι που απ' την Κυριακή ξημέρωσε Δευτέρα.

Τη μία γκάφα αφήνουμε και πάμε σ' άλλη γκάφα
γι αυτό πρέπει το θέμα σου να δούμε απ' το άλφα.

Τις πταίει που η μηχανή ξέμειν' από βενζίνη,
το παντελόνι το λευκό αν ήπιε καφεϊνη

στο κινητό αφόρτιστη που μειν' η μπαταρία.
Εκτός δεν βρίσκω άλλο τι ,παρά την αμνησία.

Πότε το πορτοφόλι σου υπήρχε μες την τσέπη
Την ώρα του λογαριασμού βρήκες ποτέ σου λέπι?

Κάθισε τώρα να γευτείς ύπνο καναπεδάτο
και να κουνάς, για τον φραπέ, το χέρι πάνω-κάτω.

Κι εντάξει ,πες όλα αυτά είν' απ' αφηρημάδα, 
μια μέρα επετειακή θα κέρνας φασολάδα? 

Εάν επιτυγχάνετο το γεύμα που 'χες τάξει,
στη φάτσα σου η φασολάς θα έπρεπε ν' αράξει.

Δεν υποφέρεσαι χαχαχαχαχαχαχαχαχα

Εγώ εδώ τελείωσα με τα της επετείου.

Θα συνεχίσει η --ξινή με το πουλάκι τσίου

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ χιούμορ Άφωνέ μας!!!!!

Όλα χιουμοριστικά

είναι τα ποιήματά σας

κι απ` τα πολλά τα χάχανα

ζορίστηκαν τ` αυτιά μας...

[Παύλος Μελάς]

Εκείνη στο κρεβάτι μας μονάχη της πλαγιάζει

κι εγώ κουτσοβολεύομαι στον έξω καναπέ

κι οι δυο μας θεονήστικοι μα πιο πολύ με νοιάζει

που μοναχός μου σήμερα θα φτιάξω το φραπέ.

Υπέροχο  σηκώνει  γέλιο!!!!!!!!!καλησπέρα

[alter ego#--ξινή]

Για την Ελένη Φοβάμαι μας προέκυψε  Τατσιόπουλος ο βήτα, Ελένη σε παρακαλώ  το μέτωπό σου κοίτα. Τα δείπνα και τα γεύματα ξέχνα και φασολάδες και δες αν επί κεφαλής βγήκαν περικοκλάδες. Καλή μου ο συμβίος σου φλέγεται μες την πύρη Αθήνα και προάστια ψάξε τι έχει σπείρει. Θέμα δεν είναι σοβαρό οι γκάφες της Δευτέρας πριόνι πες του να νοιαστεί να κόψετε το κέρας.  ---- Απ' τη Λενιώ κυρ Άφωνε στον κόρφο ούτε ψύλλος, πάνω στη φλούδα πάτησες που έριξε ο φίλος!